Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Ivar Aasen
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
De største nynorske bokverk me enno hev, kom
i denne tid ut paa normalisera telemaal: S. Schjøtts
umsetjing av Snorre. Gjenom bladi „Fedraheimen“
(1880-aari) og den „Den 17de mai“ jamna striden
um skrivemaaten seg etterkvart; de spursmaale
som enno stend att: um landsmaale kann lempe
seg endaa noko meir etter de midlandsnorske, lèt
seg ikkje for godt avgjera, fyrr lande i det heile
er komi meir med.[1]
Folkehøgskulen hjelpte til i arbeide for
heimemaale og gjorde mykje til at tanken vart kjend
utyvi bygdine. De norskdanske landsstyre møtte
nok folkehøgskulen med ein meir gamallsleg
„amtsskule“ („amt“ er tysk og tyder „embætte“); men
jamvel den hev ikkje kunna haldi seg reint unorsk.
Og folkeskulen, som i 1860 vart bygd so strengt
dansk, hev i seinare tidir, ettersom stortinge meir
og meir vart møtestaden for norsk folkemeining og
folkevilje, like eins lòti opne døri for norskdomen.
Norskt er no jamstellt med danskt, so at bygdine
sjølve kann velja sitt skulemaal.[2] No skal daa
norskt inn paa lærarskulane med, liksom de hev
fenge sin lærestol ved høgskulen. Fleire av
skulebøkane er komne paa norskt; og ikkje faae bygdir
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
