Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
( 169 )
ba, fed agendo illuftrat efficacius quam
loque-1 a, adflictionem animi ob filiam amisfam. Idem
nobis in Hamlete oftendit Opheliam tanti åmot
ris ardore abreptam, ut mente fit capfa.
Ani-mus autem perturbatus proditur iis, quae
a-guntur, et Ii qua accedunt verba, ea quaii
coin-mentarii loco adjecta magis regunt, quam
im-plicant imaginandi facultatem. Quidquid enim
tormentis animi excruciata loquitur, refertur
ad amorem, aut ad dolorem acerbislimo patris
funere acceptum, nec in longam de moerore
fermocinationem excurrit, fed quafi
praetereun-do tangit alienatae mentis causfas internasque
cogitationes f). At quanta vi eit hic locus
ita traftatus! Quam imbecilli funt, ad
Shake-fpearium comparati , Francogallorum poetae
tragici, qui aftedus, quos oculis oblatos
pro-ponunt, verborum quaii molé obruere folent!
5. De elocutione.
In magno discrimine elocutionis, quod
a-deo inter tragicos cultiorum nationum Europae
intercedit, difficile eft comparare hac in re
antiquos et feriores. Quantopere diftat Br i
tan-norum audacia -et gravitas a concinnitate,
le-pore et faepe affe&ata elegantia tragoediaruni
Franco-
t
j°) Dum patris meminit, inquit:
White his fhrouii, as the mountain fnow,
Larded all with fweet flovvers; &c.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>