Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Meddelanden och aktstycken - Brev från John Durie åren 1636—1638 utg. av Gunnar Westin
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
2-]Ö
meddelanden och aktstycken
ut quando omnia fecistis quæ ulla ratione Theologica facere potestis,
dicatis vos præter officium nihil fecisse, in håc causa religiösa.
Liceat, quæso, petere å tuo candore, Vtrum mei causa, an Christi
causa hoc negotium tractaveritis hactenus? Si mei causa: 6 me
beatum! qui D:no meo servos lucrifacio tam eminentes: & quis est
qui non vellet in tanto officio, quod tanto Domino prestare potest,
sese constantem præbere? Si Domini causa Pacem Evangelicam
svasistis, & talentum Spirituaiis Sapientiæ vobis concreditum, ad ejus
honorem impendistis cogitate ilium mercedem pro labore sufficientem
retribuere posse: quando dicturus est: Bene est, serve Bone & fidelis:
in exigvo fuisti fidelis, super multa te constituam. Ergo credite
la-borem vestrum huic studio impensum hactenus inanem non fuisse aut
futurum in Domino. Ideoquo audiendus hoc loco erit Apostolus qui
jubet nos benefaciendo minime segnescere: quoniam, inquit, præstituto
tempore suo metemus, si non frangamur animo. At si frangimur
animo, & nosmet subducimus, animus Domini nos minime
appro-babit, inquit idem Apostolus alibi.
Rogo igitur Dig:tem V:ram ne huic Aratro manum subducas,
aut Collegas tuos, ab illo retrahi permittas. Et quoniam non illi—
benter recognosco mihi in eo rem gratam & causæ utilem esse factam,
quod V:ra R:tia me ulteriori aliqua Responsione non dedignari
vo-luerit: ne quispiam existimet vos (ut dicis) inhumanos, & a religiösa
Pace & Concordia alienos. Ideo in bonam partem accipio illud,
quod mihi in memoriam revocatum esse voluisti; nempe illud quod
ad Consensionem in fundamentalibus fidei Articulis obtinendam
per-tinet. Sed tamen mihi non satis liquet, cur illud fieri oportuit, cum
T. Rev:tia sciat me nunquam aliam svasisse Concordiam, quam eam
quæ salvis fidei fundamentis haberi possit. Annon ego håc ipsa
fini ante annum prolixatn de fundamentalibus fidei capitibus
defi-niendis Consultationem V:ræ Fac:ti Rev:dæ exhibui? Illam
Con-sultationem vos approbasse video: quoniam nihil unquam in illa
reprehensione Dignum invenistis. Annon deinceps toto hoc tempore
quo hie fui, illud tantum egi, (& spero non sine fructu) ut ad
ami-cam, constantem, particularem & ordinatam, de rebus fundamentalibus
sententiarum Collationem aliquando inter nos deveniretur? Quis
præter me fundamentalem Consensionem ursit? aut, nisi importune
atque impatienter id facere voluisset, urgere magis potuit, quam ego
hactenus feci? Ergo peto ab humanitate & Pietate Tua ne meam
håc in re suspicacitatem (quam jam prodere aggrediar) male
inter-pretetur: Quod putem subesse aliquod mysterium isti tam frequenti
de dissensu & consensu fundamentali in Epistola Vestra mentioni.
Nam quid aliud, quæso, cogitarem, quando video & in initio, & in
medio, & in fine illud repeti & diligenter inculcari, & quidem
occa-sione mutilatarum Phrasium potius quam rerum ipsarum? Annon
existimas Rev:de Vir accusationem de Errore fundamentali, nedum
de tot fundamentalibus Erroribus alicui imputatam, mereri accura-
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
