Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
301
67. Aldrei skal eg lasta það land í ljóðamæli,
það er valið þjófabæli,
þótt því enginn maður hæli.
68. Saman hefi eg merg og mál að mestu valið,
brags í efni bundið og talið,
bæði kost og löst upp talið.
71. Vil eg meira vinnudagsins verk ei bjóða,
þvi skal enda þáttur ljóða,
þú, sem heyrir, virð til góða1.
Hallvarður Hallsson kvað Strandleiðarímu (32 erindi),
þar er sagt hvernig sigla skuli fyrir Hornstrandir, hverjar
leiðir fara og stefnur halda, hvernig miða skuli fjall við fjall
o. s. frv. í’að er nokkurskonar leiðbeining fyrir
hafnsögu-menn eða aðra sjófarendur, en þar eru líka nefnd fjöida mörg
örnefni og annað fleira, er til staðalýsingar heyrir2.
I hinu sama handriti á landsbókasafninu, þar sem kvæði
þessi um Hornstrandir eru, er lika kvæði, sem heitir
»Strauma-skrá«; kvæði þetta er í 65 erindum, og er því skipt í 3kafla:
1° um samfarir tungls og sjóarfalla og utn samfarir sólargangs
og sjóarfalla; 2° um dagsmörkin og hvernig þau koma saman við
kumpásinn og úrið; 3° nokkuð meira um ásigkomulag
straum-anna. I kvæði þessu er sýnt, að sjáfarföll standi ekki heima
við dagsmörk, enda sé það eðlilegt, af þvi fornmenn »töld
sín dagsmörk tóku of snemma, tímans nytsemd vildu ei
skemma«. »Sínum búskap sáu þeir allvel soddan hagna,
harðla margra hluta vegna, hverju sem þeir áttu að gegna«.
Þar er talað um sólspjöld, kompása og skekkju segulnálar.
1) Lbs. nr. 165-8vo, bls. 206—213. Nokkuð af kvæði þessu er
fyrr prentað í þætti Gísla Konráðssonar, en þar er sumt öðruvisi en
í þessu handriti, og sama er að segja um Strandleiðarímu Hallvarðar.
2) Lbs. nr. 165-8vo, bls. 203—206. Byrjun: »Gengur litið
Gjal-ars fley. gullhlaðs þó að biðji hrund; bifurs fengur batnar eí, breka
rennur út á sund«. Endir: »Sagan út um sagða leið, svo til lykta
kljáð nú er; hjörvatýr og hringareið, hróður stirðan forlát mér«.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
