Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
alt sum hon kann best,
ætlaði sær at hitta hinar
niðri við stóra neyst.
73.
Tá ið hon kom at durunum
tá greip hon í veggin fatt,
tá stóðu tær allar og
tyrptust
rætt sum seyður í rætt.
74.
Gyðja stóð uttast og alsveitt,
sum hon var av grunni
drigin:
»Ver vælkomin, omma mín,
man fíanđin vera sligin?«
75.
»Hann er fallin og liggur
bleytt,
eg sigi tað pá mín sann,
skundið tykkum heim til hús
til at ređda hann!«
76.
Konufólkið saman leyp
at skoða tann komna mann,
líkasum ravnar um deyð-
seyða,
so hoppa tær utan um hann.
77.
Gyðja stóð har skamt ífrá
undir trýstykkis húgvu:
»Hetta man vera Belsebub,
kann eg ikki annað trúgva.«
78.
Tóku tær undir hans hövur
og føtur
hann úr kösti at draga:
»Spakuliga!« vóru Gyðju
orð,
»latið ikki koma til skaða!«
79.
Drógu tær hann eftir foldini
fram at einari á:
»Báturin kemur a v útiróðri,
gangið og sigið teimum frá!«
80.
Haraldur gongur
frástrond-um niðan,
sær hann hetta spæl:
»Ei man hetta, mín sæla
dóttir
fara at ganga væl!«
81.
Byttur og baljur har var
dragsað
saman í ein hóp,
rivu so klæði av kroppi
hans,
sum tú fiettir kóp.
82.
Byttur og baljur har var
đragsað,
tvag-stampurin hálvur,
tá var hann so snoðin og
fríður
sum ein sleiktur kálvur.
83.
Haralđur tók undir hövur
og føtur,
bar tann fallna drong,
bar hann so til húsa heim
og kastaði hann íeinasong.
84.
Jákup liggur í songini,
spraklar av lív og deyð,
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
