Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Um føroyskt mál. Ein eftirskrift.
Vit hava roynt í hesi bók at geva eitt lítið uppdrag av
tí tungumáli, ið føroyskir menn hava talað frá
víkingadog-unum til henda dag og av skaldskapi og bókmentum í
hes-um máli.
í túsundtals árum talaðu fólkini í Norðurlondunum
alla-staðni eitt og hitt sama tungumál. Ógviliga spakuliga og
hóvliga tók málið seg fram; tað er nær um tað sama um
ár 700 sum um ár 400. Men frá miðjum áttunda árhundráði
verður tað oðruvísi. Málið tekur seg nú skjótari fram í
hundrað ár enn áður í fýra hundrað. Fyrst og fremst
verð-ur tað norrønt (»dónsk tunga«), skiluliga ólíkt týskum og
gotiskum, og síðan tekur tað seg, tá ið víkingatíðin tekur
at halla, fram til trý ymis tungumál, svenskt, danskt og
norskt, sum seinni íslendskt og føroyskt verða serskildar
greinir á.
Tað mál sum Trymskviða og hini eddukvæðini eru yrkt
í, er tað tungumál, sum íslendingar og vit og Norðmenn
allir talaðu í 10. og 11. árhundraði, á dógum Tróndar og
Sigmundar1). Soleiðis sum málið er í teim íslendsku
sógu-brotunum í »Fyrstu Deild« í hesi bók hava íslendingar
tal-að tað um ár 1200 og seinni. Og Føroyingar og aðrir
Norð-menn talaðu tað tá so líkt hesum, at vit kunna líka væl
nevna tað gamalt føroyskt mál sum gamalt íslendskt mál
ella gamalt norskt mál. Men um ár 1300 hevir tungumálið
hjá Føroyingum fingið slík eginmerkir, at vit longu tá kunna
’) Tað elsta málminni í Føroyum eru tey tvey lesandi orðini á tí í
Kirkjubø funna rúnasteini, ið kann ætlast at vera frá c. 825: uftir hrua (=
öftir Hróa) tað er: eftir Róa (Rógva).
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
