Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - III. Alvor og skjemt - 42. Ta i! For læseboken av Jonas Dahl - 43. Min barneheim. Av Anders Vassbotn - 44. Skyer for soli. Av Kristen Stalleland
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Da jeg snudde hjemover, laa hele havet blaat og vidt
og friskt og lyste av livsmod, og viberne skrek, og lerkeme
jublet av glæde.
43. Min barneheim.
Den nye stev tonen.
Min barneheim under grøne lidi,
der glad eg livde den fyrste ti di,
du vart den flekken eg mest fekk kjær;
um ut eg vanka, du var meg nær.
Der barnegraaten so lint vart stogga,
og ljost eg drøymde i vesle vogga;
der mor sitt kvæde fyrst song seg inn
og tok med sæla mitt barnesinn.
Og naar det skymdest mot kveld i stova
og trøytt av leiken eg vilde sova,
daa tok paa fanget meg upp han far,
og inn i eventyrland det bar.
Naar vaaren kjem etter kalde vetter,
og bøen grønkar og lauvet spretter,
daa vert du vænast for meg aa sjaa,
min barneheim med din vaarpynt paa.
Og aldri saag eg paa andre stader
so fagre fargar naar soli glader;
og staren song kje so mjukt og ldaart
som naar lian sat heim paa mønet vaart.
44. Skyer for soli.
«Hallvard!» ropa mor.
«Ja.»
«Kom her ned!» — Dei laag og kleiv i Husefjellet, han
og Gunnhild. No kom dei. «Kva skal me?» sa Hallvard.
Jau det var um dei vilde taka kvar sin lime og sopa
lødegolvet, og so f øra alt subbet ned gjenom. fjøslémen.
Og dei til aa sopa or løda. Snart hadde dei heile
haugar av rusk. Dei tok so den eine haugen etter den
Glader: gaar ned.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
