Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - IV. Fra hav og strand - 74. Losen. Av Anders Hovden
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Han fær ein linestubb um sitt liv,
ban gjenom sjøen vert dregen,
ban skyt seg upp av det salte driv
som kobben blankoygd og fegen.
Aa hei og haa,
so maa han staa
der vaat og valen ved roret;
for det er han som hev ordet.
Ja hard og graa er vaar lange strand
og vetternæterne svarte —
for tusund siglavar under land
er losen Norig sitt bjarte.
Aa hei og haa,
han veit nok raad
aat kvar ei sy mjau de skute
som ligg og baskar der ute.
Han midt i myrkaste storm og gru,
med havet rundt honom frodar,
ser upp til høgste kommandobru,
og yverlosen han skodar.
Aa hei og haa,
han stolar paa
at Storemannen veit vegen.
Og stemnet set han daa fegen.
Og æra vere vaar djerve los,
som sit so hugheil paa tofta
og styrer urædd sin vande kos
og vaagar livet sitt ofta!
Aa hei og haa,
no skal han faa
— og det med magt og med mynja —
eit liverop som kann dynja!
Setja stemnet: sætte karsen. — Hugheil: freidig, tryg.
Froda: fiaade skamme, — Magt og mynja: magt og vælde.
Dynja: denne.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
