Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - IX. Fædrelandet - Fraa Sinklar-soga. Av Andreas Austlid - 122. Per Klognes
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
han deira inn paa em Iiaraar tett med garden sin. Sidan
vart dette stelle heitande Skottekamaren; surne kallar det
Skottekleivi.
No skulde Per vera med og syna veg. Dei knytte eit
snøre i det lange haaret hans og taumkøyrde honom fyre
seg. Han bad so fint um aa faa sjaa heim som aller
snøggast; og daa han hadde bede uni det mange gongei’,
fekk hau lov. Men det fylgde med honom vakt. Daa
stillte han seg til og skreiv nokre ord, at fienden var lcoraen,
og bad folket reisa seg. Det er fortalt at han rispa det
inn i ei flat tre-flis, daa han gjekk upp fraa sjøen; sume
segjer at han hadde papir og skreiv det heime. Han fekk
det burt-i handi paa tenestgjenta si og bad henne fara inn
paa Neset so fort ho kunde. Ho stakk det ned i eine
sokken sin, og klædde seg ut til ei fille kjerring som gjekk
og bad seg. Daa ho kom aat skottarne, tok dei henne.
Men ho gjorde seg faavis og sa: «Bevare oss, skal det
vera so hardt at ikkje fatigt folk kann faa ganga sin veg!»
Daa slapp ho fram. Ho kom ned til sjøen og fann seg
baat; sidan rodde ho inn paa Bomsdalsneset og bar upp
bodstikka. Folket las og sende lenger; og no f6r ho fraa
gard til gard so fort ho vann.
Der stod skottarne paa berghamaren. Per hadde
narra deim stygt. No hadde dei Isfjorden millom seg
og Romsdals neset; han skjer seg langt inn i landet. Dei
la ut ganga rundt ikring fjorden, og det er tvo mil til
kroks i det verste ulende. So tok dei i veg; og det bar
gjenom skog og myr. Sume tider laut dei krabba etter
bergi, og sume tider laut dei vassa i elvarne. Og Per
Klognes for fyre og synte vegen. Daa fekk bønderne tid
til aa umraada seg og røma undan. Der ligg ein liten
gard beiter Torvik. Folket hadde rømt og teke med seg
alt dei kunde; dei hadde gøymt seng-klædi sine uppe i ei
fjelsltor. No kjem skottarne dit, og f er baade høgt og
laagt, og finn seng-klædi. Dei skjer hål paa dynorne og
Stelle: sted. — Neset, gwvrd ved Haumaosen nederst i
lioms-dnlen. — Faavis: uvettig, dum. — Til kroks: i krok.
Rolf sen: Læscbofc for folkeskolen. II. >Rik9maal9utg&ve>.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
