Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
vera med og bera ut; «eg ty 1cj er det er spott og skam at
kristc folk skal vera nøydt til aa gaa med paa slik ferd.
Gud bjelpe oss alle saman, fær me kje saart angra dette
ein gong.»
«Han Gunnar er 110 mest som katolik endaa ban,» sa
ungguten; «lian skrapar maalingi av bilæti og gjev kyrne
i surpa naar dei skal bera.» Dei andre skratta.
«Aa teg still, du di spe-kraaka!» svara gamlen barm,
«eg var vaksen kar daa du endaa laag og saug som ein
kalv. Eg beld meg 110 til den trui eg likar best, anten bo
so er gamull eller ny; men no skal ikkje det gamle duga
lenger, maa vita.»
«Hev de set ein naseleysing fyrr, gutar?» sa den
tjukkfalne karen og kom berande med eit duftut Maria-
bilæte i gyllt kaapa med kruna paa kovndet, der nasen var
av-dotten. «Sjaa kor kjøn og keik ho sit! Men det nyttar
deg inkje, gamle mor; du lyt i fossen lei.»
«Aa, lat, Gunnar faa skrapa litevetta av forgyllingi
fyrr bo stryk; so hev han helsebot til lange tider,» sa ung-
guten. Dei burt aat Gunnar med bilætet.
«Gakk burt med dykk! ropte gamlen harm, og skumpa
deim ifraa seg; «eg segjer berre som eg hev sagt: agte
dykk, at de ikkje fær svida for denne dagen. Gud vere
oss naadig og take sin vrcidc fraa oss!» Og gamlen snudde
ses ikringr oe murra ei bon.
O “ O
«Eva er det de stend her og roder um?» ropte futen
og kom ridande burt. «Yil de berre sjaa de kann forta
dykk, so me ikkje skal faa heile kvefsebolet paa oss!»
Dei inn i kyrkja att, og no gjekk det snøgt; tavlor,
bilæte, sylvlijarto millom kvarandre. Futen tok mot svlvet;
resten gjekk paa kjerrelasset.
«Aa Gud bjelpe oss, kva som her er paa ferd!» høyrde
dei eit kvast kvinnfolkmaal ropa. Ilopen glaamde der
ljoden kom fraa. Det var ei gamall kjering, som liokra seg
fram paa ei krykkja. Ho hadde eit brunt rukkut andlit,
raude augo som skjegla, og graakvitt haar. Ho heldt
Spe: spøt, gjøn. — liuft: støv. — Kjøn og keik: stolt og stiv.
— Skumpa: skyve, puffe. — Kvefs: hvt-ps. — Glaamsi: glo. — Hokra:
hinke. — Skjegla: skjeie.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
