Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Olav han spring paa sin gangare graa,
so hastig rider han derifraa.
Kari ho ser seg ut so vida,
so ser ho Olav etter hallene rida.
Ho gjordest baade blaa og bleik:
«No ser eg Olav at lian er vreid.»
Ho klædde si hand og skodde sin fot,
so gjekk ho sin herre syrgjeleg imot.
«Høyrer du Olav, herren min:
hot tidend fekk du hjaa moderi di?» —
«Ho sa ho saag deg rida
igaar med alvesida.
Du hadde ikkje anna til hest
enn kvite bjørnen du lika best.
Du liadde ikkje anna til beisle-ring
enn fraanarormen du slengde ikring.» —
«Det mune dei paa meg ljuge.
Gud naade den som slikt trudde!» —
«Hossi kan graset paa jordi gro,
naar sonen maa inkje moderi tru?»
Han la til henne med tynnertein,
serken rivna, og holdet seig.
II an la til henne med tynnerkvast,
serken rivna, og holdet brast.
«Olav, Olav, slaa ikkje leng’!
No hev eg fenge min hjartespreng.»
Etter hallene: etter bakkeheldet. — Gjordest: blev. —
Tynner: nypetorn, klunger; tynnertein, tynnerkvast:
klunger-kjep, klungerknippe. — Holdet seig: kjøtet, den myke kroppen gav
efter, saa det blev som groper efter slagene. — Leng’: længer.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
