Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Mýs.
453
ust mýs víða á kindur. Þetta hefir annars oft borið við
viðsvegar um land í hörðum árum. I fornöld er talað
nokkrum sinnum um svo mikinn músagang, að fólk varð
að kalla helga menn til hjálpar sér, þá biskupana Porlák
og Jón. I Porlákssögu er þess getið, að »á bæ þeim, sem
í Yiðey heitir, spiltu m}’s kornum ok ökrum, svá at varla
mátti við búa. Ok er Þorlákr biskup gisti þar, báðu menn
hann þar sem annarstaðar fulltingis í slikum vandræðum.
Hann vigði þá vatn ok stökti yfir eyna, utan um eitt nes,
þat fyrirbauð hann at erja; varð ok eigi at músunum mein
i eyjunni meðan því var haldit. Löngum tíma siðarr örðu
menn hlut af nesinu; hlupu þar þá mýs um alla eyna; var
þar viða jörð hol ok fuli af músum®.1) Hildur nunna bjó
sem einsetukona i kofa, sem bygður var áfastur við sönghús
Hóiakirkju; eftir andlát Jóns biskups Ogmundssonar helga
gjörðist svo mikill músagangur i kofa hennar, að ekki var
viðvært, hún hét þá á Jón biskup til fulltingis sér, hann
birtist henni þá »með stökkul i hendi ok stökti um húsit,
ok rak svo burt mýsnar«.2) Mýs eru algengar um alt iand,
nema i fáeinum eyjum eru þær ekki til, t. d. i Grimsey og
Málmey og mörgum Breiðafjarðareyjum. Það var áður trú
manna, að mold i eyjum væri eitruð fyrir mýs, en siðar var
sagt, að mýs forðuðust moid þá sem iundar hefðu setið á.3)
I Oræfasveit, sem er umgirt af jökium, söndum og stórám,
eru heldur ekki mýs. B-ottur eru nú orðnar innlendar á
Tslandi allviða i kaupstöðum, en á 17. öid segja þeir í’órður
biskup Porláksson og Pétur Resenius, að engar rottur hafi
verið tii i landinu. Um miðja 18. öid voru völskur orðnar
aigengar undir Snæfellsjökli, einkum að norðanverðu, og
höfðu þær komið þangað með skipi, sem strandaði i Bifi.4)
Nokkrir hérar voru 1784 fiuttir til Islands til reynsiu og
’) Biskupasögur I, bls. 293, sbr. I, bls. 97.
2) Biskupasögur I, bls. 205.
3) Ferðabók Egg. Ól. I, bls. 528; hið sania segir Olavius <bls. 28)
um Vigur, Sbr. Atli (1834), bls. 117.
4) Feröabók Egg. 01. I, bls. 354. J. S. Plum: Reiseiagttagelser i
Ingialdshvols og Froder Sogne, Kbhavn 1800, bls. 46.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
