Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
120
Tún
á 19. öld að haga þannig áburöarvinnu; hefir víðast verið
t
venja að bera á seint á haustin og jafnvel á vetrum. I
Múlasjslum bera fiestir bændur nú á tún sin á vetrum eða
á vorin, og eins er viða gert á Norðurlandi.1) I
sóknarlýs-ingu Breiðdalssóknar 1840 segir svo: »A vorin er unnið á
túnum, mulið með klárum eða kvislum. það sem borið var
eða ekið á haustum og um vetur. líka er þá borið nýtt
kúatað á völlinn, þar sem eyður eru á honum, og gjörður
úr þvi kliningur. Mulda taðið er fært um i þykka breiðslu
og hún látin liggja þangað til farið er að hreinsa tún me5
fitjuðum (!) hrífum. er þykja betri en sköfur, af því
hrifu-tindarnir koma meiru kviki og hræringu á grassvörðinn.
Karlmenn og kvenfólk mylja áburðinn, en kvenfólk eitt
hreinsar.« Sigurður Gunnarsson jDrófastur segir í sóknar-
r
lýsingu Hallormsstaðar 1874: »Aburður er borinn á á
haustum á tún og svo á vetrum undan nautum og hestum,
viða fram á góu. ýmist pentaður á þúfur eða eigi, barinn
á vorin og rutt um áburðinum, ellegar mulið; taðið er
lát-ið standa í hrúgum þar til litkar, ausið þá yfir eða breitt.
Seinna er hreinsað með hrífum og afrak borið af.« Þorkell
prestur Bjarnason segir svo frá áburðaraðferð i Skagafirði
um miðja 19. öld: »Að voriuu kom vallarvinnan; var
á-burðurinn. þegar hann fór að harðna, mulinn með kvislum
og siðan barinn með klárum, og túnið að því búnu ausið.
en þvi var svo háttað, að áburðurinn var borinn út i
trog-um og dreift út með hendinni þannig, að hendinni var
stungið ofan i áburðinn og honum svo dreift út með
hand-arbakinu. Yar þetta helzt gert. þegar lygnt var og deyfa.
En áður en gras fór verulega að spretta, voru túnin
hreins-uð, en það var fólgið i því, að áburði þeim, sem ekki gekk
ofan i rótina. var rakað saman i hrúgur, og þær siðan
bornar af, sem kallað var, o: bornar í hauga út fyrir túnið
eða á túninu. Að bera af gerðu helzt börn og unglingar,
einkum á næturnar, er þeir vöktu yfir vellinum.« 2) A
’) Freyr II, bls. 6.
*) Tímarit Bókmf. XIII, bls. 209.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
