Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
228
+sautpeniiigur
1539 rændi Diðrik af Minden i Yiðey 20 kúm, 120 ám og
70 lestum fiska.1) Um Orm Vigfússon á Eyjum i Kjós var
kveðið, að hann hefði bætt jörðina svo, að hún gæti »fleytt
og fært fimtiu kúa þunga«.8)
t
A 17. öld fer nautpeningsræktinni að fara aftur og
kúm og nautum að fækka. Bar margt til þess, breytt
bú-skaparlag, óhagstæð verzlun, vont árferði. Menn voru nú
farnir að verzla miklu meira en áður að tiltölu, þurftu að
hafa kaupeyrir til að gjalda fyrir vmsar nauðsynjar og
munaðarvörur. Kaupmenn vildu helzt taka fisk og ull,
gátu haft mestan hagnað af þvi, við það jókst bátaútgerð
og fólk fluttist að sjónum og varð kaupdvrara. samtimis fór
sauðfónaði að fjölga og margir tefldu á tvær hættur, settu
of mikið á og drápu úr hor, þegar harðnaði i ári, en ilt
árferði i sambandi við óheppilega löggjöf. skapaði fjölda af
þurfamönnum og flakkaraskril. sem lá upp á bændum og
ekkert vildi vinna. Verzlunin kærði sig lítið um afrakstur
kúabúa, þó nokkuð væri flutt út af þesskonar vörum
fram-au af öldinni, fór það jafnt og þótt minkandi. Af smjöri
voru 1624 fluttar út 636 tunnur, 1630 334 ^/a tunna; af
uxa-kjöti 1624 184 tunnur. 1630 163 Vst tunna; 1624 voru flutt
út 691 kálfskinn og 231 uxahúðir; 1630 89 kálfskinn og
174 uxahúðir, en verð og útflutningur á þessum vörum fór
siminkandi, svo þær hurfu úr sögunni á 18. öld. Eins og
kunnugt er, urðu þeir. er borguðu i kjöti, smjöri. vaðmáli
og sokkum eftir verzlunartaxta einokunartimans. að borga
töluvert hærra verð fyrir alla útlenda vöru, en þeir sem
borguðu með fiski eða lýsi, þrátt fyrir það, að landvaran
r
var i mjög lágu verði. A alþingi 1631 var kvartað undan
þvi, að kaupmenn vildu eigi gefa meira en tvö hundruð
og 60 fiska fyrir gamalt naut algilt »en vor á meðal kostar
það 12 vættir fiska, sem er fjögur hundruð fiska*. Siðar
borguðu kaupmenn 5—6 vættir fyrir fjögra vetra naut og
á 18. öld aðeins 4—5 rd. kúrant, þegar þau á annað borð
l) Árb. Eap. III, bls. 119.
*) Árstíðaskrár bls. 199.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
