- Project Runeberg -  Misterje /
124

(1914) Author: Knut Hamsun Translator: Justyna Paszkiewiczówna
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - VIII

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

na mnie odblask wielkości, wspaniałomyślności —
nieprawdaż! lecz wszystko to jest rezultatem ni-
zkiego, grubego kłamstwa, które oburzy panią do
głębi duszy, gdy się pani dowie prawdy. Uważam
za lepsze przyznać się otwarcie do winy, ponieważ
pani zasługuje, by z nią postępować uczciwie. Na
nieszczęście wyznanie to oddali mnie od pani na
mil tysiące.

Patrzyła wciąż badawczo, starając się zrozu-
mieć tego człowieka. Zastanawiała się głęboko

i rozważała każde słowo, chcąc o nim wytworzyć so-

bie jakieś pojęcie określone. W co wierzyć? Co za
cel tej otwartości? Nagle stanęła, klasnęła w dło-
nie i roześmiała się głośno, srebrzyście.

— Nie, stanowczo pan jest najzuchwalszym
człowiekiem, jakiego w życiu spotkałam. Opowia-
dać o sobie rzeczy niestworzone, jedne gorsze od
drugich—a to wszystko dlatego, by siebie przed-
stawić w świetle jaknajbardziej niekorzystnym! Tą
drogą daleko pan nie zajdzie! Nigdy jeszcze nic
tak szalonego nie słyszałam. Kto panu mógł za-
ręczyć, że się dowiem prawdy? Niech mi pan po-
wie! Ale nie! niech pan milczy, niech pan nic nie
mówi, bo znowu pan skłamie. Pfe! Jak to szkaradnie
z pana strony, ha, ha, ha! Ale, niech pan słucha!
Jeżeli pan liczy na to, że plan pański się powie-
dzie i wszystko stanie się tak, jak pan to sobie
ułożył, dlaczego niszczy pan całą robotę, przyzna-
jąc się do swojej — jak pan to nazywa — gry?
Wczoraj pan zrobił coś podobnego. Zupełnie prze-
staję pana rozumieć. Dlaczegóż pan, obliczając
wszystko, zapomina się i sam siebie demaskuje?

Lecz on się nie poddawał. Po chwilowym
namyśle rzekł:

— Ależ ja i to biorę w rachubę, zapewniam
panią. Zaraz się pani o tym przekona. Niech pani

124

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Fri Jan 12 03:45:30 2024 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/misterje/0134.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free