- Project Runeberg -  Misterje /
209

(1914) Author: Knut Hamsun Translator: Justyna Paszkiewiczówna
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - XII

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

— Więc doktór Nissen powiedział, że jestem
warjatem?

— Doktór Nissen właśnie tak, bez ogródek,
powiedział. Może chcesz wiedzieć komu?

Pauza.

Chwilę pogrążył się w rozmyślaniach. Potym
opamiętał się i zapytał:

— Powiedz mi, Kamo, zupełnie szczerze, czy
nie mógłbym ci przyjść z pomocą pieniężną? Wiesz,
że zrobię to z przyjemnością.

— Nigdy! — zawołała, nigdy! Słyszysz? Jakie
masz prawo rzucać mi w twarz jedną obelgę po
drugiej?

Pauza.

— Nie wiem — odezwał się — po co tu sie-
dzimy i mówimy sobie rzeczy nieprzyjemne.

Przerwała mu wybuchem płaczu i zaczęła mó-
wić, nie rachując się już ze słowami:

— Kto mówi rzeczy nieprzyjemne?... Może ja?
Boże, w kilka miesięcy zmieniłeś się do niepozna-
nia!.. Przyjeżdżam tutaj dlatego jedynie, by... nie
spodziewam się już wzajemności, wiesz dobrze, że
nie należę do kategorji tych kobiet, które błagają o mi-
łość... miałam jednak nadzieję, że zachowasz się
względem mnie z pobłażaniem... O Boże, jak smu-
tne, jak ciężkie jest moje życie! Wiem, że wyrwać
cię z serca muszę, lecz nie mam siły... idę za tobą
i rzucam się do twoich stóp. Czy pamiętasz, jak
kiedyś przechadzaliśmy się po Drammensvejen, a ty
psa uderzyłeś, za to że rzuciłsię na mnie. Tak, była
to moja wina, krzyknęłam, sądząc że chce mnie
ugryźć, okazało się jednak, że się tylko bawił; gdy
go uderzyłeś, przypełznął ku nam i zamiast ucie-
kać, u naszych nóg się położył. Rozpłakałeś się
z litości nad psem, głaskałeś go i płakałeś ukrad-
kiem, widziałam dobrze. A teraz nie płaczesz, po-

Knut Hamsun: Misterje. 14

209

R Ć,

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Fri Jan 12 03:45:30 2024 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/misterje/0219.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free