- Project Runeberg -  Misterje /
283

(1914) Author: Knut Hamsun Translator: Justyna Paszkiewiczówna
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - XVI

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

dąży! Nie, nie uda się to ani panu, ani pańskiemu
j-jąkale!

— Mój Boże — odezwał się — przecież pani
chyba nie mówi tego poważnie?

Pauza.

— Przeciwnie. Mówię to najpoważniej!

— Czyż pani sądzi, że fak bym postępował,
gdybym chciał wzbudzić w pani zazdrość? Przyjść
tutaj w towarzystwie kobiety czterdziestoletniej,
rzucić ją zaraz, gdy się pani ukazała... Nie, nie,
byłoby to przecież z mej strony bez sensu!

— Zupełnie nie wiem, czy byłoby to z pań-
skiej strony mądrze lub głupio, wiem tylko, że pam
wszystko robi na wspak... że z powodu pana prze-
żyłam najcięższe godziny w życiu — tak że nawet
przestałam rozumieć siebie. Nie wiem, czy pan jest
narwany, nie wiem nawet, czy pan jest przytomny,
lecz wcale się nad tym nie zastanawiam, mnie to
wszystko jedno, kim pan jest i jakim pan jest!...

— Naturalnie, że tak — odparł.

— Czyż mogłoby mi na tym zależeć? — cią-
gnęła, podrażniona jego powolnością. — Co mnie
pan obchodzi? Zachowywał się pan względem mnie
źle i za to miałabym jeszcze zajmować się panem?
Jako uwieńczenie wszystkiego, opowiedział mi pan
historję, pełną dziwnych aluzji. Jestem pewna, że
celowo opowiadał mi pan o Klarze i jej siostrze.
Dlaczego pan mnie prześladuje? Nie mówię o chwili
obecnej, teraz bowiem ja sama podeszłam do pana,
lecz wogóle... czemu mnie pan nie zostawi w spo-
koju? | to, naprzykład, że zatrzymałam się tu na
chwilkę i rozmawiam, z pewnością, wytłumaczy pam
sobie w ten sposób, że nie mogłam wyrzec się tej:
przyjemności, do której przywiązuję tyle wagi...

— Ależ, droga pani, nie wyobrażam So-
bie nic...

283

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Fri Jan 12 03:45:30 2024 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/misterje/0293.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free