Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sider ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
etymologi er forskjellig fra appellativets.» Det danske
skriftmaalet burde vera rettesnor heilt ut for stadnamni ogso:
«Kort skrivemaaden af stedsnavne bør i det
hele følge vort skriftsprogs almindelige regler. Enhver
afvigelse derfra er en unødig inconseqvents.»
Lange meinte rett nok at dei burde venta noko med
ein ny revisjon som gjorde namni «sprogrigtig» danske
att. For vitskapen var enno ikkje langt nok komen, og
gjekk fram for kvar dag. R. Keyser og P. A. Munch, som
Lange spurde, raadde til at dei skulde halda seg til
Munthes matrikkel.[1] Men Kyrkjedepartementet vilde ha ein
revisjon med ein gong. Det sette Chr. Lange til aa
revidera dei kyrkjelege og verdslege distriktnamni straks, og
so kom den nye namnelista aat Kyrkjedepartementet i
slutten paa aaret 1847. Titelen er: «Kongeriget Norges
geistlige og verdslige inddeling som den var ved
udgangen af october 1847».[2] I denne lista er linne konsonantar
innattsette: Ager og Agershuus, Hvideseid, Laurvig. For
Skibthveit hev kome Skibthved, o. s. b.[3] Det er eit avgjort
tilbakestig fraa Munthes matrikkel: ein offentleg
sanksjon av den synsmaaten at dei norske stadnamni skulde
i alle ting vera paa spraakrett dansk; avvik var av det
vonde.
Denne namnelista vart no rettesnor for
departementskontori. Og i 1849 sende Kyrkjedepartementet henne rundt
til embættsmenn og institusjonar som høyrde under det
departementet:[4] til biskopane, stiftsdireksjonane, collegium
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
