Full resolution (JPEG)
- On this page / på denna sida
- Sider ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
Namnesaki i Stortinget 1878.
I den fyrre bolken hev me nemnt sumt som hjelpte til
med aa klaara syni hjaa folk for at det stod unormalt til
med namneverket vaart. I 1878, etter ei millomtid paa 40
aar, kom so ein ny framstøyt for uppnorskingi. Han førde
ikkje so langt som han hadde kunna. Men dei kom eit
stykke lenger enn i 1838. Det var matrikkelen det fyrst og fremst
galdt um framleides, den matrikkelen som Stortinget
hadde gjort vedtak um i 1863. Han hadde ikkje vorte
ferdig enno, men han var komen so langt at dei for
aalvor tok til aa tenkja paa utgjevingi. Og daa kom
spursmaalet fram paa nytt, korleis dei skulde skriva namni.
Det kom tvo framlegg denne gongen um brigdingar
som galdt skrivemaaten i matrikkelen. Men dei var heilt
ulike og kom ifraa ulike kantar.
For det fyrste kom der eit privat framlegg. Det kom
ifraa Chr. Bruun og venene og medhjelparane hans paa
og kring Vonheimskulen i Gausdal (Per Bø, Ingvar Bøhn,
Frits Hansen, Kristofer Janson). Dei sende inn eit
framlegg til Stortinget um skrivemaaten paa stadnamn tett
yver nyaar 1878. Det er dagsett den 14. januar.
Fire stortingsmenn tok upp framlegget. Det var Lars
Liestøl, Maurits Aarflot, Hans Øverland, Baard
Haugland.
Vonheims-mennene peika paa at der var ein stor
skilnad millom gardsnamni soleis som dei lydde i folkemunn
og soleis som dei vart skrivne. Og det var namni i
folkemunn som — i regelen — hadde størst rett fyre seg. For
den livande tala hadde halde fast paa dei gamle
upphavlege gardsnamni, um òg formene hadde skift noko.
Dei reint avvikande formene i skrift derimot var
forrengjingar, dei synte ikkje anten nok kjennskap eller nok
vyrdnad for det gamle tungemaalet aat folket.
Staten burde no gjera noko til aa faa namni rett
skrivne att. Det var Staten — gjenom embættsmennene
sine — som hadde fenge namni forrengde i den historiske
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Project Runeberg, Fri Jan 24 23:59:04 2025
(aronsson)
(diff)
(history)
(download)
<< Previous
Next >>
https://runeberg.org/namneverk/0061.html
