Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sider ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
eg ser ’a, men ikki med Augom. Eg veit vel, at den fagre Moy
Eg sviv og eg sviv, er störste Syn, som du kann sjaa.
eg driv og eg driv, ! Men vel du veit, at Kjöt er Hoy,
og gjeng som eg gjekk millom Draugom. som visnar fyrst og turkar daa.
I Myrkret eg laag,
men Ljoset eg saag,
slik Hugnad eg aldri kann minnast.
Ho gjenger for seg,
eg sviver for meg
med Sorg, at vi aldri skal finnast.
Den, slikt fer at sjaa,
han vera vel maa
so glad, at det gjeng yvir Maaten.
Men endaa ser eg,
det svartnar for meg,
so mest eg maa taka til Graaten.
Drengen finner Drosi.
Tilslutt eg fann den Moyi, som
somangei Von um Srela gav;
men Srela, som eg dröymde um
eg fann so godt som inkje av.
Ho var vel vaen, og Kvitt og Raudt
saag ut som Blomens fagre Lit.
Men kjiere vcene! alt er daudt,
naar ikki der er attaat Vit.
Det er ein gamal Skikk og Sed
at rosa fagre Fot og Haand;
men den, som du skal liva med,
maa attaat hava nokot Aand.
Eg spratt ifraa, og drog meg nier
i Ordaleik som vitfull Dreng,
men Svar eg fekk, som naar du slajr
! paa Klokka, som i Vatnet heng.
Eit Auga som av Kjrerleik vaatt,
ein Munn som skapt til Herrens Pris
eg saag; men Mjelet var saa raatt,
det gjennomskar meg som ein Is.
Det gjekk meg her som tidt med deg,
at mest eg elskad’ lengst ifraa,
l og ettersom eg nrermad’ meg,
tok Elskhugsfuglen Viengir paa.
Eg eingong og vel fer at sjaa,
at langt ifraa er ingen kjrer,
men at eg elskar, elskar paa,
alt ettersom eg rykker na;r.
Hoyr no eit Ord, som gjeva kann
baad’ meg og deg og mange Mod:
— eg prentar det, som eg det fann —
»Ein Ijot er vaen, naar han er god.-
Tidt av dei gamle faa vi sjaa,
| at sama Tanken litt dei vreid;
so dette Ord det heiter daa:
»Ein vien er ljot, naar han er leid.«
V a a r e n.
l’.nno ein Gong fekk eg Vetren at sjaa for Vaaren at roma;
Heggen med Tie, som der Blomar var paa, eg atter saag bloma.
Enno ein Gong fekk eg Isen at sjaa fraa Landet at fijota,
Snjoen at braana og Fossen i Aa at fyssa og brjota.
Graset det grüne eg enno ein Gong fekk skoda med Blomar;
Hugnad, Glrcde. — Dros, Dame, rig eller anseet Kvinde. — Elskhug, Elskov. —
ljot, et mildere Ord end styg. — bloma, blomstre. — braana, smelte. — skoda, skue.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
