Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - I. Heime hjaa foreldri
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
veg, var so dei ikkje let han faa gjera som
han vilde.
Faren tok til aa eldast paa denne tidi
og hadde gigt. Ein morgon han sat i
armstolen inni romet sitt og snaudt kunde reisa
seg upp, bad han sonen koma inn. Daa
Robinson kom, tala han enno ein gong lenge
og aalvorlegt med han.
„Du er no den einaste sonen eg hev att
til hjelp og hugnad i alderdomen,“ sa han.
„Skal eg no faa sorg av deg og? Eg vil
ikkje tvinga deg til noko som du ikkje hev
hug til; men eit skikkelegt og gagnlegt
menneskje vil eg du skal verta. Dei som fer ut
i verdi berre paa eventyr, er anten folk som
hev stelt seg so ille at dei ingen ting hev aa
missa; eller det er rike folk som finn paa
slikt berre for moro. Men du høyrer til
millomstandet, og eg hev alltid røynt at d«t
er det beste. Her heime lær du di visse
og gode utkoma, og gjeng det daa laakt for
deg, so er det di eigi skuld. Men tru ikkje
at du finn nokor lukka naar du rømer burt.
Gud lét det ikkje gaa godt for den som er
ulydug mot foreldri sine. Naar du ein gong
kjem i stor naud og ingen hev til aa hjelpa
deg, skal du nok koma til aa hugsa paa at
én ikkje brydde deg um det som gamle far
din sa; men daa er det for seint.“
Han fekk taaror i augo daa han sa dette,
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
