Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - II. Ferdi til London
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
brotet og kom seg sistpaa vel i land alle
saman. Der var det mange folk som hadde
stae og sét paa og no stod ferdige til aa
hjelpa dei.
Sidan gjekk dei til Yarmouth by eit
stykke ifraa og vart vel hjelpne. Dei fekk
hus og mat, og kaupmennerne skaut saman
pengar aat dei, so dei kunde koma til
London eller attende til Hull etter som dei
vilde.
Robinson kunde no ha fare attende til
foreldri sine, og dei hadde nok enno gjeve
han til og teke godt imot han. Men han
gjorde ikkje det som samvitet baud han aa
gjera; han vilde ikkje heim att. — Den
kjenningen som fyrst hadde lokka han med,
var ikkje lenger so modig. Han hadde for
talt alt um Robinson med skipperen, far sin,
og var rædd for kva det skulde verta av
han. Skipperen vart baade vond og harm,
daa han høyrde dette, Han gjekk straks til
guten og sa at han skulde fara beine vegen
heim att. Men det hjelpte heller ikkje. Ro
binson gjorde seg hard og stod imot alle gode
raad. Han skjemdest for aa koma heim att
og vera den som angra. Men aa gjera det
som gale var skjemdest han ikkje for. So
iok han landvegen til London.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
