Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - VII. Øyi og vraket
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
37
reinl vrak. Del inaalle ha kome lausl fraa
sandbanken daa det var flod sjø.
Den som var glad daa han saag dette,
var Robinson ; for der kunde enno vera mangt
paa skipet som han kunde hjelpa seg med,
naar han berre fekk tak i det. Han skunda
seg ned or treet og saag etter um det kunde
vera raad aa koma ut til vraket. Det laag
enno eit godt stykke ifraa strandi. Men daa
det leid lenger paa dagen og fjøra var paa
det laagaste, kunde han vada so langt ut at
han var berre eit par hundrad stig ifraa det.
No galdt det aa vera snar. Han kasta av
seg klædi og sumde ut til skipet. Der fekk
han tak i ein tog-ende og svinga seg upp paa
dekket. Skipet laag djupt i vatnet med fram
enden og stod høgt uppaa ein sandbank med
bakstamnen. Heile bakromet var soleis mest
fritt for vatn.
Hadde dei vorte verande her paa skipet
og ikkje gjenge i baaten, so kanskje dei hadde
vore berga alle saman, tenkte Robinson og
fekk taaror i augo; men ingen tenkte daa
anna enn at det snart skulde gaa i stykke.
Han fann mat nedi romet og aat, og so
tok han til aa samla saman alt det han vilde
ha med seg. Hadde han no berre havt ein
baat til aa føra det i land paa, tenkte han.
Men det nytta ikkje aa staa og ynskja seg
det ein ikkje hadde. Han fekk sjaa til aa
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
