Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Aasmund Olavson Vinje (1818–1870) - Haren - Eit uppset
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
373
det klenaste.dyr eg er ’ki no,
eg saag nok, at fisken tvila’.
»Solenge ein annan eg jaga kann,
eg livet med lyst kann bera;
solenge eg finner ein undermann,
i verdi er godt at vera«.
Han hoppar til skogs, og lians sorg var døyvd
Han song denne siger-slaatten.
Men enno so er hans lippe kløyvd,
det fekk han for denne laatten.
Eit uppset.
Orren og lomen og gauken,
dei fuglar tri
eg høyrde det just av hauken
i ungdomstid
eit uppset dei munde gjera
alt um ei ku,
um den som fyrst kunde vera
fraa seng og bu.
Den gauken var tidleg vaken,
det maa du tru,
og gol, som du høyrer maken:
»mi ku, mi ku!«
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
