- Project Runeberg -  Nordisk tidskrift for filologi (og pædagogik) / Ny række : Sjette bind /
269

(1874-1922)
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

exemplum est Propert. II 34 41: Desine et Aeschyleo
componere verba cothurno, Desine, et ad molles membra resolve
choros, quod tamen nihili aestimabit is, qui Heinsium et
Baehrensium sequens duces solvere membra malit rescribere,
id est Aeschylo molles choros tribuere: nam is, ad quem
hoc carmen scriptum est, ab Aeschylo Homero Antimacho
imitandis ad Philetae Callimachique Musam avocatur. Sed
ne in re apud antiquos tritissima subtilius explicanda diutius
morer, Munro, si domestica exempla excutere voluisset, quale
est hoc, quod in Percyi sylloge (II p. 49 ed. Taucbn.) reperies:
There came a lazar to the Jcing’s gates, A lasar both blind and
lame, eorum rationem prorsus eandem esse intellexisset.
Neque aliter aliae gentes ènavalr^u utuntur, cuius rei unum
testem excitabo, qui saltem pro Francogallis fidem suam
interponat, La Fontaine dico, fabularum sriptorem
clarissimum, apud quem in haec nuper incidi — VII 13: Pleura sa
gloire et ses amours, Ses amours, qu’un rival, tout fier de sa
défaite, Possédait à ses yeux, et IX 19: Et m’ont laissé ravir
notre pauvre Robin, Robin mouton, qui par la ville ille suivait
pour un peu de pain. Quod quoniam επανάληψιν non in
simplici iteratione cuiusvis verbi verborumve, sed in eadem
quodam additamento amplificata positam esse satis
demonstrasse videar, iam confidenter negare mihi licet illius figurae
ullum vestigium eo loco, de quo nunc agitur, apparere. Ex
quo efficitur v. 1188 librorum scripturam, quam Munro
integram esse opinatur, non posse tolerari. De solis vero
collocatione idem non potuit haec non addere: „Why sol has
this unostentatious position assigned to it, I cannot teil“.
Immo locus, quo nunc legitur, non modo non επίσημος est,
sed plane alienus: hic enim meteorologica quae nos dicimus
enumerantur,, sol autem non aliter atque in v. 1204 iuxta
lunam commemorandus erat, id quod Lambinus iam pridem
perspexit. Quod idem pro sole rorem induxit, id ego ob
causam, quam modo significavi, rectissime factum puto. Sed
ut locus persanetur, praeter illa, quae Lambini acumini
debentur, in v. 1188 pro Luna adiectivum ponendum est, quo
epitheto ad diei vocabulum accedente ea, quae cum nocte

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sun Dec 10 19:59:22 2023 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/nordfilol/nyr6/0283.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free