Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
LISTKK OG MANUALS AMT.
dei glea seg: so fygde dei ette mannen, bare han gjekk fyre aa
kadda: Kyræ, kom kyræ! Same dajen flytte mannen ifraa
øy garen baade mæ pik aa pak, so fort han kunne; fyr han tore
inkje vera der lenga. Daa saag han, at han maatte kje vera
lenga hell han ba’ be-e um; maanasdajen va ute daa.
Unnejors-folk.
(Fjotlands-maal.)
Paa Kvénnloy kom eigaang inn ei unnejorskjering om jolaptaa,
daa folkje laag. Hu gjekk aa glaabte udøve tile. Saa va mannen
vagjen aa spurte, koslag hu ville. Hu sae, hu ville inkje anna,
hell at han sjille leggja åtte den aagren dør bortanfor husan.
for den æ midt i vasveien okkaa». Dæ lofte mannen, aa aagren
blei attelagt.
Paa Spikkelann i Fjotlanns sogn, fortæles, laag ein mann i
buæ aa kvilte; saa kom dør inn tvo kvinnfolk aa ville ha’ an
mæ sæg ud; men han ville inkje. Daa sae dei: Me ska inkje
gjera dæg noge vont, me æ’kje læng’ ifraa hell i dæ feida grase
ne unna reinan» ; men han ville inkje vera mæ ud. Saa tog den
eina op eit stykje, som ligna eit stykje ost aa ville stikka i
munnen paa’an; men han sputta dæ ud atte. Daa gjekk dei
åtte; men daa saag dei saa myje styggare ud, hell daa dei
kom inn.
Sagn fra Fjotland.
(Fjotlands-maal.)
I Fjotlanns sogn æ eit fjedd mæ ein sprekk ne i fjedde.
Kvær jol bar dei, som bude paa Omlann, øl aa mad aa slo i
sprekken, for dei trude, at der inni helt seg noge, som dei va
rædde for, at dersom dei inkje ga dæ mad, saa ville dæ velta
fjedde neøve dei. ,
Paa øvre Kvennlog i Fjotlanns sogn bar folkje kvær jol øl
aa mad te kvednæ aa slo ne i ona, for at hu sjille gjera goe
mad te sQmmaaren.
Fra Kvinesdal.
Det var et troll, som havde fanget en gut og vilde fede ham,
tror jeg. Han bød sig til at støbe tinoine til trollet, forat
han skulde blive klarsynt. «Men det vil nok gjöre vondt, saa
jeg faar surre dig til bordet.» Ja, han surrede trollet forsvarlig
til langbordet og lieldte smeltet tin i øinene paa det. Det gjorde
saa vondt, at trollet reiste sig og la paa døren med bordet paa
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
