Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Icelandic Reader
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
mest með lögum ok skotum, en gengu ekki í höggorrostu.
En er þeir Egill hèldu fram með skíðgarðinum, fundu þeir eigi
fyrr, en þar gekk annarr skíðgarðr jafnframt, ok gerðist þar
mjótt í milli, þartil er lykkja varð á, ok mátti eigi framkomast.
Kúrir sóttu eptir þeim í kvína, en sumir [[** NB m på hodet]] sóttu utan at, ok
lögðu spjótum ok sverðum í gegnum garðana, en sumir báru
klæði á vápn þeirra. Urðu þeir Egill sárer, ok því næst
handtekner, ok aller bundner, leiddir svâ heim til bœjarins.
Sá var ríkr maðr ok auðigr, er bœ þann átti; hann átti
son roskinn. Þá var umrœdt, hvat við þá skyldi gera: sagði
bóndi, at hânum þótti þat ráð, at drepinn, væri hverr á fœtr
öðrum; bóndason segir at þá gerði myrkt af nótt, ok mátti
enga skemtan af hafa at kvelja þá, bað hann láta bíða mörgins.
Var þeim þá skotið í hús eitt, ok bundnir ramliga; Egill var
bundinn við staf einn, bæði hendr ok fœtr; síðan var húsit
læst ramliga, en Kúrir gingu inn í stufu, ok mötuðust, ok
vâro allkátir ok drukku.
Egill fœrðist við, ok treysti stafinn, til þess er upplosnaði
or gólfinu; síðan fèll stafrinn, smeygðist Egill þá af stafnum.
Eptir þat leysti hann hendr sínar með tönnum; en er hendr
hans voru lausar, leysti hann bönd af fótum ser. Síðan leysti
hann felaga sína; en er þeir váro aller lauser, þá leituðust
þeir um, hvar líkast var út at komast. Húsit var gert at
veggjum af timbrstokkum stórum, en í annan enda hússins var
skjaldþili flatt, hljópu þeir þarat, ok brutu þilit; var þar hús
annat, er þeir komo í, vâro þar ok timbrveggir um.
Þá heyrðu þeir manna mál undir fœtr ser niðr; leituðust
þeir þá um, ok fundu hurð í gólfinu, luku þeir þar up, var
þarundir gröf djúp, heyrðu þeir þángat manna málit. Þá
spurði Egill hvat manna þar væri. Sá nefndist Áki, er við
hann mælti. Egill spurði ef þeir vildi upp ur gröfinni; Áki
segir at þeir vildu þat gjarna; síðan lètu þeir Egill síga festi
ofan í gröfina, þá er þeir vâro bundnir með, ok drógu þar
upp þrjá menn. Áki segir at þat vâro synir hans tveir, ok
þeir vâro menn dansker, höfðu þar orðit hertekner it fyrra
sumar. Var ek, sagði hann, vel haldinn í vetr, hafða ek mjök
fjárvarðveizlur búanda, en sveinarner vâro þjáðer ok undu þeir
ílla. Í vár rèðu ver til, ok hlupum á brott, ok urðum síðan
fundner, vâro ver þá her setter í gröf þessa. Þer mun her
kunnigt um húsaskipan, segir Egill, hvar oss er vænst á brott
at komast. Áki sagði at þar var annat skjaldþili: brjóti þer
þat upp, munu þer þá koma fram í kornhlöðu, en þá er
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
