Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Liber Secundus. De mira natura rerum Septentrionalium - Cap. XIIII. De periculoso trasitu montium Scars & Sula, inter Suetiam & Noruegiam - Cap. XV. De statuis viarum in montibus niuosis
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
| videntur, & maximé cum in vno situs sit invius, & in altero ruinis, aut | |
| faxis oppletus. Præterea limites adeo angusti, vt viatoribus, ac jumentis, præsertim | |
| insuetis, vertiginem capitis, & oculorum caliginem afferant, & plerunque irreparabilem | |
| lapsum. |
 |
| MONTES etiam sunt alio vocabulo vulgari Doffiafiel, | |
| sive malueris, Doffrini appellati, Suetiam a Norvegia dividente, | Doffrinæ alpes. |
| tantæ molis, & sublimitatis, vt multorum dierum | |
| itinere versus Occidentem, seu Orientem proficiscentibus, | |
| ob indigestas nives, perpetuo appareant albicantes, | |
| quasi candidæ nubes in altissimo aëre condensatæ. | |
| Quo evenire solet, vt eo itinerantes, ob repentinum casum | Viatores mole nivium quandoque opprimuntur. |
| nivium, vias intueantur concludi: e quibus tandem laboriosis | |
| viribus non minus sese explicare contendunt, quam | |
| si inter glaciales vndas constricti conarentur exire. Quocirca veterum Regum (qui | |
| quondam piissimi in Norvegia erant) provida magnificentia factum est, vt excelsæ | Statuæ erectæ. |
| statuæ e vivis lapidibus excisæ, per cacumina montium videantur erectæ, ac fortissime, | |
| ne vi ventorum decidant, plumbo, vel ferro firmatæ. Nec desunt, qui putant | Gigantes in lapides conversi. |
| has petræas statuas olim fuisse gigantes, & propter illusiones in fidei Catholicæ | |
| professores factas, imprecatione divi Regis, & martyris Olai tutelaris sancti ( vt | Dæmones. |
| perpetuo itinerantium in nivosis illis montibus signa conservationis sint ) in hujusmodi | S. Olaus Rex. |
| statuas conversos. Immo & fama, & fide receptum videtur, has statuas dæmones | |
| fuisse, atque in eam formam, qua corpore suscepto convertendis ad fidem | |
| Christi hominibus illudebant, eiusdem sancti Olai precibus, ne prædicationi suæ obessent, | |
| fuisse redactos. Sit quicquid fit: vti fabulosum non est, nives inter juga | |
| altissimorum montium, & asperas rupes, cautesque horrendas, longissimo itinere | |
| esse profundas: ita & pie credendum, deficiente humano præsidio, misericordem | Signa saluandorum viatorum. |
| Deum, qui Ionam e mari, & pueros ab igne eruit, signa permisisse saluandis hominibus: | |
| quos ille, ne in tanto discrimine suffocandi deficerent, his & similibus | |
| remediis tutiores fieri jussit. Nec mirum est hic de nivibus tam frequentibus, & | Aetnæ cineres, & Aethiopicæ arenæ. |
| densis in loco proportionato repertis, cum & cineres Aetnæ, ac Aethiopicæ arenæ | |
| tam incolas, quam negotiatores, & armatos milites obruere, & involvere soleant, |
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
