| & statura celsior, januas majori vi concussas in fragmenta deiecit, & arroganti | Dæmon celsior. |
| gestu accessit ad sarcophagum, inclamatoque nomine, vt surgeret, imperavit. Qua |
| respondente, Nequeo præ vinculis: Solveris, inquit, & malo tuo. Statimque catena, | Catena rumpitur. |
| quæ cæterorum ferociam eluserat, nullo conamine vt stupam dirupit, operciilumque |
| tumbæ pede depulit: & apprehensa manum palam omnibus ab ecclesia extraxit |
| ad fores: vbi paratus erat equus niger superbe hinniens, vncis ferreis per totum | Equus niger. l |
| protuberantibus: super quos misera illa mulier imposita, ab oculis intuentium |
| cum toto sodalitio disparuit. Audiebantur tamen clamores per quatuor fere milliaria | Quatuor milliaribus auditur vlulatus. |
| miserabiles suppetias deprecantis. Quale etiam diaboli ludibrium ob dæmonum cultum |
| aceiderit infelicibus Rugianis in vrbe Karentina, resert Saxo lib. XIIII. vbi dæmonum |
| illusione primum stupra hominum provocata erant, & tandem illico sub ipso spurcissimo | Karentina Rugiæ. |
| actu detestabiliter punita. Siquidem mares in ea vrbe cum fœminis in concubitum |
| accitis, canum exempio cohærere solebant: nec ab ipsis morando divelli poterant: | Canum exemplo. |
| Interdum vtrique perticis e diverso appensi, inusitato nexum ndiculum populo | Miraculi fœditas. |
| spectaculum præbuere. Ea miraculi fœditate solennis cultus ignobilibus statuis accessit. |
| Creditumque est earum viribus effectum, que dæmonum erat præstigiis adumbratum. Talia | Præstigiis dæmonum adumbratum. |
| ergo testante S. Augustino lib. VIII. de civita. Dei, alto justoque Dei judicio finuntur pro |
| meritis eorum: quos ab eis vel affligi tantum, vel etiam subiici, ac decipi justum est. Qui |
| autem nec felicem in futuro vitam, nec modo habere vult piam, talibus sacris mortem | Impii juste decipiuntur a dæmonibus. |
| quærat apud inferos. Qui autem cum malignis d’’bemonibus non vult habere societatem, |
| non superstitionem, qua coluntur, noxiam pertimescat: sed veram religionem, |
qua produntur, & vincuntur, agnoscat.
De ministerio dæmonum.
CAP. XXII. |
| PRÆMISSIS multis, & apertis tam sacræ, quam profanæ |
| scripturæ testimoniis, quod dæmones appareant, serviantque |
| hominibus, eosque mille modis illudentes in vario |
| errores, ac pericula infinitis, & inexplicabilibus modis adducant, |
| in parte repetendum veniet, quod cap. II lib. II. |
| ac aliis proximis cap. hujus tertii libri est adductum: scilicet |
| quod in Septentrionalibus, sive Aquilonaribus locis (vbi |
| literali sensu sedes est Satanæ ) indicibili ludificatione, variisque |
| formis habitatoribus eorum locorum applaudant, immo |