Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Liber Nonus. De bellis campestribus - Cap. XXXIII. De commendatione virorum fortium bellatorum - Cap. XXXIIII. De adulatoribus aulicis
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
| aliqua novitate, vel terrore moti, alium Principem adierunt, donec ad animam proprio | ||
| domino in mortem vsque assistere non formidarunt. Non deessent hic præclarissima | ||
| scriptorum exempla, nisi apertum esset quam excelsi nominis, ac meriti, & | ||
| reputationis sint viri fortes, fideles, & militares, quos & justos Ambrosius vocat. | Bellatores fortes justi vocantur. | |
| Prudenter enim sequi solent communes casus, ac divinæ operationis effectum, vt humana | ||
| fide commendatiores habeantur. Et hinc evenit, vt credita sibi negotia tanta | ||
| integritate disponant, quod in admirationem cadat eorum perfecta fidelitas, quæ alias | Fidelitas perfecta. | |
| tam pertinax fuerat in varia contrarietate. Insuper quod infatigabili cura male | ||
| dispersa per adulatores ( qui pluribus dominis potius illudunt, quam serviunt) sagaci | Adulatores dominis illudunt potius, quam serviunt. | |
| industria resarcire, augere, & conservare conantur, maxime vt ita domini coalescat | ||
| vtilitas, quod privatæ subditorum commoditati non inferant damnum: immo | ||
| in summa viri fideles, & fortes ( licet valde rari sint ) ad hoc laborant, quod inter | ||
| subditos sit concors affectus, vt termini sive in censu, sive in possessionibus constituti, | ||
| & præscripti, pro publica omnium quiete maneant inviolati. Tales etiam | Præfecti boni. | |
| viri fortes plurimum audaciæ habent in periculis capessendis, plurimumque consilii | ||
| in difficultatibus evadendis, quia animus eorum nulla afflictione vinci, nec corpus | ||
| infringi laboribus poterit, aut ærumnis: dura humo, vel silice potius ad quietem quæsita | ||
| contenti, quam molli lecto, qui delicatulo servit. non armato. | Lectus durus. | |
| ||
De adulatoribus aulicis. | ||
CAP. XXXIIII. | ||
| LOCO superiori hujus libri rectius iste titulus inter proditores | ||
| promeruisset speciale capitulum, quam hac retardata | ||
| positione. Ea etenim horum artificum connexio est, vt | ||
| vterque veluti novacula acuta, antequam sentiatur, anticipet | Novacula anticipat dolum. | |
| dolum: qui illico detectus ingeminat cruciatum. Tres igitur | ||
| regiones in Septentrione sunt, continua terra conjunctæ, | ||
| Gothia, Suetia, Norvegia: quæ licet austeritate suæ originis, | ||
| & proprietatis nil minus, quam adulari norunt, aut | Moschi et Cimbri adulatores. | |
| nosse volunt, tamen ex Aquilonari Moschovia, Græca calliditate | ||
| instructa, & ab Australi Cimbria, proprio & naturali ingenio prædita, frequentius | ||
| provenit, vt in prædicta regna plures perveniant adulatores, & detestabiles | ||
| adulationes: quæ pro tanto pessimæ reputantur, & virulentissimæ, quod(teste Isidoro ) | ||
| ab amicitia relegantur, ab ipsaque veritate longe abesse dignoscuntur, & coguntur: | ||
| eiusque rei inopia laborant magna fastigia, ac omnia possidentibus deest qui | Contentio fallentium vna. | |
| verum dicat. Vna enim horum est contentio, qui blandissime fallant, & quodcunque | ||
| dixeris, fecerisue, fine discrimine laudant, & assentando extollunt, vultum fingendo, | Adulatorum vera proprietas. | |
| & nutum, non autem mentem, & voluntatem loquentes. Astat enim, teste | ||
| Terentio, turba Gnatonum, Ait quis, aiunt: negat is, quoque negant. Et vt | Cameleonis natura. | |
| ex Plutarchi Moralibus colligitur, ii chameleonis naturæ assimilantur: is enim | ||
| Omnem imitatur naturam, præter album. Sic adulator in turpibus nihil non imitatur, | ||
| solum quod honestum est, imitari non potest. Vt etiam pictores illustrant | ||
| lucida appositis vmbris, & obscuris: sic adulator laudans diversa vitia, nutrit, ac | Virus aspidum insanabile. | |
| fovet, quæ adsunt. Et vt aspides, quem percusserunt, torpore somnoque necant, cum | ||
| harum virus sit omnium maxime insanabile: ita certissimam perniciem afferunt adulatores, | ||
| qui sic inficiunt hominis animum, vt illi sensum sui adimant. Vt igitur | ||
| pestiferum hunc morbum quis effugiat, a his adulatoribus animum ad rationem | ||
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
