Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Liber XIX. De avibus - Cap. XIII. De Ciconiis - Cap. XIIII. De naturali pietate Ciconiarum, & Ardea
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
| Thessalia, vbi serpentum immanis est copia: quos dum escandi gratia insectantur, | Serpentes devorant ciconiæ in Thessalia. | |
| incolas liberant a magno veneni malo. Quare ibidem ciconiis honor, & immunitas | ||
| est concessa, vt capitale fuerat, occidisse ciconiam, vti hominem. Nec dubium, | ||
| eas castitatis sectatrices esse, fœdusque conjugii adinvicem servare. | ||
| ||
De naturali pietate Ciconiarum, & Ardea. | ||
CAP. XIIII. | ||
| LOQVITVR etiam de earum pietate & clementia | ||
| beatus Ambrosius in Hexameron. Nam depositi patris | ||
| artus, per longævum senectutis plumis nudatos, circumstaris | Ciconiæ veteres ab juvenib’ nutriuntur. | |
| soboles pennis propriis fovet: & quid dicam ? collatitio | ||
| cibo pascit, quando etiam ipsa naturæ reparat dispendia, | ||
| vt hincinde senem sublevantes, fulcro alarum suarum | ||
| ad volandum exerceant, & in pristinos vsus desueta membra | ||
| reducant. Quis nostrum patrem ægrum non levare fastidiat ? | Exhortatio b. Ambrosii ad pietatem. | |
| quis fessun senem humeris suis imponat ? At vero | ||
| avibus grave non est, quod pietate plenum est: vnde & avis hæc Romanorum | ||
| vsu Pia vocatur. Est & aliud genus, Isidoro teste, meropes, sive gauli: qui parentes | Gauli. | |
| suos recondunt, & alunt, quando senescunt, deficiuntque volare &c. In partibus | ||
| vero inferioris Germaniæ omnes ciconiæ sunt variæ, culmina ædium humanarum | Ciconiæ variæ in Germania. | |
| inhabitantes, eiusdem naturæ cum nigris in Septentrionem. Abituræ autem, | ||
| vt dicit Perottus, in certo loco congregantur, ita vt nulla sui generis nisi captiva relinquatur. | ||
| Domesticantur nigræ, & variæ: sed frigora intensa fortius tolerant | ||
| nigræ. Est deinde alia avis palustris, Ardea dicta, in Septentrionem vt in plurimum | Ardea cinerei coloris. | |
| cinerei coloris, vnum intestinum sicuti ciconia habens: victum quærit in palustribus | ||
| ripis, & aquis: præsenti capitulo juncta, propter magnam vtriusque concurrentem | ||
| proprietatem. Ardea dicta est, quia ab arduo volatum nomen sumit: vnde | ||
| altissimæ volat duplici ratione, aut scilicet ob metum accipitris, aut imminentes | ||
| tempestates. Si vero accipiter eam in sublimi molestat, stercore misso in pennas | Stercus ardeæ. | |
| eius, eas putrescere facit: vbi Solinus scribit de Bonaso, qui spatio trium jugerum | Sterc’ bonasi. | |
| stercus post se mittit in venatorem, & maxima bestia Zubro secundum Albertum. | Zubro. | |
| Ita & lupus vrinam spargit in persequentem. Ardea, quæ paludibus inhæret, | Vrina lupi. | |
| motas sedes deserit, imbresque formidaris supra nubes volat, vt procellas imbrium | ||
| non sentiat. Ardea, Plinio teste, cum in mediis arenis tristis extat, diras tempestates | ||
| prænuntiat. Ardeæ vero albæ extra Aslogiam in Norvegia sunt | Ardea nuntiat tempestates. | |
| in maxima copia, vt stercoris vredine destruant arbores, & frondes | ||
| subjectas nidis. Ita & in Hedensoe, non longe ab oppido | ||
| Sundensi in Pomerania. | ||
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
