|
| De lingua variatur: major pars censet septem vlnarum fuiffe longitudine. Aiunt | Ligua 7. vlnarrum. |
| genitale ei fuisse prodigioæ magnitudinis: membrum ( inquam ) masculinum | Genitale immensum. |
| vir quidam cum dilaniaret, ferme submersus fuisset, in ventrem beluæ cadens, |
| nisi costa arrepta se sustentasset. Spatium inter oculos sex vlnas tenebat: oculi, | Oculi 6. vlnis in vicem distabant. |
| & nares tanto corpori valde impares, & quales bobus effe solent. Cauda |
| bifurcata, & serrata, latitudine septem vlnarum. In capite duo magna foramina | Cauda bifurcata. |
| erant, per quæ putatur beluam plurimam aquam, veluti per fistulas eiectasse. | Branchiæ duæ. |
| Nulli denique illi fuere dentes: vnde colligitur non fuisse balenam: nam | Balena maximos dentes habet. |
| balenis aiunt maximos esse dentes: exceptis laminis aliquot corneis, quæ in ore |
| hujus pifcis erant. |
De Xiphia, Monocerote, & Serra,
CAP. XIIII. |
|
| QVIA & hæc belua versatur in Septentrionalibus aquis, | Xiphiæ piscis descriptio. |
| merito aliis monstrosis veniet adjungenda. Est enim xiphia, |
| secundum Albertum lib. XXIIII. de Animal. |
| animal nulli alteri simile, nisi in aliqua proportione ceto. |
| Caput habet horridum, vt bubo: os profundum valde, veluti |
| barathrum immensum, quo terret, & fugat inspicientes: | Xiphiæ dorsum cuneatum. |
| oculos horribiles: dorsum cuneatum, vel ad gladii |
| formam elevatum: rostrum mucronatum, quo naves persossas, |
| vt Plinius lib. XXXII. cap. II. afferit, in |
| Oceano ad locum Mauritaniæ, qui Cotta vocatur, non procul Lixo flumine submergit: |
| vbi quasi in primo originis loco diutius conservatur. Littora vero Septentrionalia |
| plerunque veluti latrunculi, ac noxii hospites damna semper occurtentibus |
| navigia persorando, ac submergendo illaturi ingrcdiuntur. Vocantur & | Gladii pisces. |
| xiphiæ gladii, Siciliam attingentes, qui venatione thynnorum, ac eorum comestione |
| mirum in modum impinguescunt: capiunturque hoc modo, vti refert Strabo |
|