Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
39
pientem, Off. 1, 45, 159. Exstitit tempus optatum magis quam
speratum, ut mca perspici posset amicitiæ fides, Fam. 5, 8, 2.
Jfr. Id erat forte tempus anni, ut frumentum in areis Hispani
haberent, Liv. 34, 9, 12. 2, 29, 8. — Neque hic locus est, ut
multa dicantur, Cic. Am. 12, 33. Tusc. 4, 1, 1. Jfr. Si
um-quam locus amplissimorum ordinum delectis viris datus est,
ut sua studia erga bonos cives declararent, Cic. Mil. 2, 4. Fin.
4, 22, 62. Om tempus est med infinitivus se nedan.
b) De återstående substantiven, af hvilka vi, så vidt
möjligt är, sökt sammanföra de, som i anseende till sin betydelse
stå hvarandra närmare, äro ungefär de, som här nedan
förekomma; ty som dessa med sin ut-sats snarare representera ett
.allmänt bruk (epexeges) än hvar för sig utgöra ett
anmärkningsvärdt fall, så har vårt syftemål här varit att meddela en
fullständig exempelsamling på detta bruk, men icke alla exempel.
Ad reliquos hic quoque labor milli accessit, ut omnis adhibeam
machinas, Cic. Ep. ad Br. 1, 18, 4. Jfr. Liv. 23, 2, 3 (ofvan
anfördt). Hunc di immortales fruetum p. Ii. tribuunt, ut scnatus
auctoritas inecum simul reducta videatur, Cic. Dom. 7, 17. Si hunc
exitum consulatus mei dii esse voluerunt, ut totam Italiam ex hello
et vastitate eriperem, Cat. 4, 1, 2. Marc. 8, 26. Liv. 9. 9,
14. Hunc habuit eventum ut eo die maximus numerus hostium
vulneraretur, Cæs. BG. 5, 43, 5. Quam palmarn utinam dii tibi
reservent, ut avi reliquias persequare, Cic. CM. 6, 19. Habeat
hoc præmii tua indignitas, ut adulescentiæ turpitudo obscuritate
tegatur, Yat. 5, ll. Hane sibi populoque Bomano gratiam
re-ferret, ut in colloquium venire invitatus gravaretur, Cæs. BC. 1,
35, 2. Beferre aliain gratiam nunc non posse quam, ut suadeam,
Liv. 37, 37, 8. Quod emm tempus fnit quod hæc liberalitas
non fuerit, ut locus in circo non daretur amicis, Cic. Mur. 34,
72. Neque tu tua suavitate nos privabis, ut non explices, de
Or. 2, 29, 126. Quam habet æquitatem, ut agrum multis annis
ante possessum, qui nullum habuit, habeat, Off. 2, 22, 79. Quæ est
ista superbia et contumelia, ut pöpuli pars amputetur, ordo tribuum
neglegatur, Agr. 2, 29, 79. Quæ autem inconsiantia deorum est,
ut primis minentur extis, bene proinittant secundis, Div. 2, 17,
38. Quæ est ista designandi licentia, ut hoc deus, hoc natura
fecerit potius quam omnia deus, ib. 62, 127. Iliad os, il-lam
impuritatem cæni fuisse, ut bos iudices legere auderet, Cic.
Phil. 5, 6, 16. In euni metum adduxisti, ut pertimesceret, no
cousul Catilina fleret, Mur. 24, 48. Nihil sui pudoris esse ultra
quam ut admoneant, Liv. 39, 27, 2. Est enim hoc commune
vitium in magnis liberisque civitatibus, ut invidia gloriæ comes
sit, Nep. Chal. 3, 3. Duo vitia vitanda sunt, unuin, ne incognita
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
