Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
illam particulae nequiquam interpretationem rejiciant, nihilominus
eundem vocabulorum nexum probare. Singulorum vocabulorum
vim parum curantes difficultatem se ipsi celasse videntur.
Obbarius, ut nequiquam, coit interpretetur, tali usus est verborum
ambage: «curatio significatur, quæ, quia vulnus male sartum est,
aliter ac speratur, effectu caret». Quæ qualem singulorum
vocabulorum explicationem habent? Unde illud: aliter ac speratur"!
Diintzerus præsens tempus coit de conatu intelligens vertit:
«vergebens will sie heilen»; sed non advertit, vulnus non posse
in eo esse ut coeat, et eodem tempore rescindi i. e. rumpi, h. 1.
ob internum ulcus, quod impedit, quominus vulnus vere coeat
(a: vulnus vnovlov). Orellius ad nudam particulam nequiquam
repetiit inversa aliquantum Obbarii verba, supra posita: «Ita ut
curatio, quam exspectabamus, effectu careat» (Diintzeri
sententiam de verbo coit, ut videtur, secutus). Sed ratio, qua totum
hunc locum Orellius intellexit, dilucidius fortasse apparet ex
antecedenti ejus adnotatione (ad: male sarta): «Imago desumta
est a volnere ideo rescisso quia ejus margines non recte
consuti sunt a chirurgo»; si tamen recte ejus adnotationis sensum
percipio. Videtur enim saltem talem rei imaginem sibi
informasse, ut cogitet, vulnus vnovXov, quia ob internum ulcus non
plene possit coire, sed modo externa superficie claudatur sive,
ut cum Celso loquar, «modo oræ vulneris se glulinarint», a
chirurgo ipso consulto, ut ei medeatur, rescindendum esse
(scalpello); ut ergo proprio prorsus sensu et coire et rescisso
intellexerit. Si vero talem ex vulnere sanando petitam imaginem
sibi cogitarit Orellius, quæ fortasse cogitari potest, vix vero a
Celsi usquam memoratur, sat erit ei obiicere, quod- tum
dicendum erat: et rescindendum est (non: et rescinditur). Et porro
sane quaerendum est, quomodo illa peculiaris vulneris curandi
ratio ipsi illi rei, quæ tali imagine illustranda est, congrua sit;
nam non dubie iustos metaphoræ fines excedit. Si vero supra:
«volnere ideo rescisso» figurate dixerit Orellius (coire
nihilominus proprie de extremis modo vulneris marginibus coeuntibus
intellexisse statuendus est), ut sit: quod sponte (i. e. ob
internum ulcus) rumpitur (bryder op igjen), idem, quod Diintzerianae
rationi obiiciam, non fieri posse, ut eodem tempore vulnus vel
extrema superficie coeat et rumpatur. Quod si ergo jam, ut
spero, apparet nequiquam coire neque de vulnere neque h. I.
de duorum hominum gratia i. e. dirupto amicitiae vinculo
recto sensu dici posse, id solum restat recte concludendum,
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
