Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
Benv.: En ef hann heyrir, hlýtur hann að reiðast.
Merc.: Nei, ekki hótið; hinu mundi’ hann reiðast,
ef vekti eg upp sending þá, er sæti
á miðju töfrasviði meyjar hans,
og lèti standa þar, unz stúlkan gæti
sært niður púkann; slík raun væri storkun;
minn galdrasöngur góður er og meinlaus;
eg kveð hann að eins upp í meyjar nafni.
Benv.: Kom, finnum hann, hann felst í milli trjánna,
og fróar sèr við raka nætur húmið;
hans ást er blind og á því vel við myrkrið.
Merc.: Sú ást, sem blind er, aldrei nær í mark sitt.
Nú, sitji hann þá undir sinni eik
og óski sèr að stúlka hans sè orðin
að þeirri urt, sem meyjar klappa og kjamsa’ að
í þeirra hóp. Og sofðu Rómeó rótt.
Eg fer til rúms, því hèr er kalt að kúra.
Og komum nú.
Benv.: Já, förum, ei skal leita
að þeim, sem ekki vill sín leita láta.
(Þeir fara.)
2. atriði.
Í aldingarði Kapúletts.
Róm.: Sá hlær að örum, sem ei þekkir sárin. —
(Sèr Júlíu uppi yfir sèr í glugga.)
En, þeg! Hvað ljómar þar í gegn um gluggann?
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
