Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Sfi lögsögumanna tal og i.ögmanna.
Ólafr hvítaskáld var, einsog kunnugt er, brdímrsonr Snorra
Sturlusonar (28) og brdöir Sturlu þdr&arsonar (34). Um æfi
hans er ritab í Finni Joh. Hist. Eeel. I, 208—209; Grönl. Hist.
Mindesm. i, 30; Snorra-Edda ed. A. Magn. ii, 62 athgr. I og
76 athgr. i. Hann bjo’ í Hvammi í Ilvammsveit, sífean á Borg á
Mýrum og íStafholti. Hann var tvisvar lögsögumabr (sjá Nr. 35)
og andafeist 1259, er hann þá kallafer „subdjákn" (Isl. Ann.),
og má þar af sjá, ab liann muni hafa látib vígjast til subdjákns
einhverntíma á æfi sinni.
34. Sturla þdrSarson (1251),
sbr. Nr. 13.
(il251. Sturla legifer". Konúngsannáll og flestir afcrir
annálar.
«1250. Kosinn Sturla þóröarson til lögmanns". Flateyjar
ann., og svo er sett í íítgáfu A. M. nefndarinnar sbr. bls. 3 athgr. 1
h&r fyrir framan.
Arngrímr telr h&r „Sturlu Sighvatssou" lögmann eitt
ár, og er þab nafnavilla, því Sturla Sighvatsson var fallinn á
Ör-lygstöfeum 1238, og var aldrei lögsögumabr.
Sturla þdrfearson var, einsog kunnugt er, sonr þdr&ar
Sturlu-sonar á Stab á Ölduhrygg (Stafeastab), brdbursonr Snorra
Sturlu-sonar (Nr. 28, 30) og brdbir Ólafs hvftaskálds (Nr. 33). Æfi
Sturlu er framanvib fimta bindi af hinni stdru útgál’u af
Heims-krínglu, eptir Thorlaeius og Werlauff; einnig er æfi Sturlu
lögmanns og stutt yfirlit þess er gjörbist um hans daga, eptir’
Svein Skúlason, í Safni til sögu íslands I, 503—639. Sturla
bjó lengst af á Stabarhóli og er þar grafinn.
Sturla var lengi lögmafer eptir ab Iandif» var komib undir
konúngsstjórn (sjá Nr. 43) og andabist 30. Juli 1284.
35. (jlafr þdrfearson hvítaskáld annaí) sinn (1252),
sbr. Nr. 33.
„1252. Olafr legifer iterum". Konúugsannáll, og flestir abrir
annálar segja, afe Olafr tæki þá lögsögn.
„1256. Olafr þór&arson annat sinn j ár". Melab., en rfett á
undan hefir hún talib, eins og ábr var getií), Ólaf um þrjú ár
(1252 — 1254), en sett engan vib árib 1255. þegar gætt er ab
þeim fjögra ára mun, sem er í ártölum í Melabók um þetta skeií)
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
