Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
8<> lögsögDmanna tal ofí Lögmanna.
er þá e&lilegt aíi kenníngarnafn festist vib bæinn, þegar þar bjuggu
lögmenn vib og vib nær því um heila öld. f>ab er óefab, ab hann
hafi átt ættmenn fyrir norban, því hann átti Solveigu
Magnúsdótt-ur á Svalbarbi, systur Arnþrúbar, er þorsteinn lögmabr
Eyjólfs-son CNr. 73) átti; son þeirra h&t Gubni. Sigurbr mun því hafa
verib sá Sigurbr, mágr Magnús Brandssonar á Svalbarbi, sem er
einn nefndr í utanstefnubrefinu frá 1350 (sbr. 64. 68), og hefir
hann þá líklega verib einn af þeim sem utan fdru 1352. Espðlín
hefir getib til annars Sigurbar, en er þ<5 í efa um hann (Arb. I,
82). Sigurbr lögmabr kemr vib brfef eitt, sem enn er til og er
útgefib á 39. ári Magnús konúngs (Aug. 1357 — 1358; A. Magn.
brfefa afskriptir Nr. 1628). Sigurbr varb lögmabr aptr síbar stutta
stund (Nr. 78), og segja menn hann hafi andazt 1381 (Esp.
Árb. i, 105).
71. Ormr Snorrason. S. og A. (1359—1368),
sbr. Nr. 77.
„(1359). Ormr Snorrason tdk lögsögn". H«51a annál. fornu;
sbr. Esp. Árb. I, 89.
w(1363). Var Ormr Snorrason lögmabr". Flateyjar annáll,
og má skilja þab svo, sem hann hafi þá enn haldib lögsögn.
Ormr Snorrason var af Skarbs ætt, sonr Snorra lögmanns
Narfasonar (Nr. 61), og bj<5 lengstum á Skarbi. 1344 er fyrst
getib utanfarar lians, og Gubmundar bróbur hans; hafbi Gubmundr
þá fengib sýslu, en Ormr mun liafa verib ýngri. Gubmundr hafbi
sýslu um Snæfellsnes nokkur ár, og drukknabi í utanfór 1354
(Annálar). Ormr var meb Smib og Jóni Guttormssyni í Grundar
bardaga 1362, og fökk hann kirkjugrib. í vísunum um Grundar
bardaga er talab um hann á þann hátt, sem liann hafi ekki verib
mikill kappi; þar er um hann þessi vísa:
Frá ek stála storm kvab hann þurfa þess
mjök sturla Orm’, at þylja vers,
þar er kysti kyr þó er bænin bezt
kirkjunnar dyr: honum byrgi mest.
0 Espólín (Árb i, 94) liefir liaft Tyrir sér slæma uppskript aí vísununi,
I’ar sem heRr staðið: „móg Sturlu, Orm", og heQr þar al’ leidt, að
Espólín talar uin Orm Sturluson, Snorrasonar lögmanns
Narfason-ar, sein hafl veriS í þessari ferð; sá Ormr Sturluson — hali hann
ann-ars verið til — var ekki i ferðinni svo getið sé. þessi sama villa
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
