Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
220
TJM STURLUNGU.
þá sótti Jón Loftsson að málum og hermdi upp á hann loforð
það, sem hann hafði geöð henni, þegar hún Ijet að orðum hans,.
að skilja við Pál fórðarson. Merkilegt er, að svo greinilega er
sagt frá brottnámi Hallgerðar, sem lítið kemur sögunni við, enn að
eins lauslega drepið á brottnám Valgerðar, sem miklu nær lá að
skýra frá og eflaust hefur verið engu ósögulegra. fessi frásögn
miðar bersýnilega til þess, að sýna ríki og höfðingsskap Jóns
Loftssonar.
pá tekur við frásögnin um Deildartungumálin og nær yfir
það, sem eftir er af sögunni.1 Hún er öll frá upphafi til enda
skrifuð í anda Oddaverja, og er varla annað hugsandi, enn að
höfundurinn hafi haft söguna um þessa viðburði frá Odda. Jón
Loftsson kemur hjer fram í allri sinni dýrð. Hann er fenginn
til að gera einn um erfðamálið eftir |>óri prest hinn auðga og
pórlaugu Pálsdóttur — hið eiginlega Deildartungumál — og um
málið milli Sturlu og Páls prests út af áverkanum, sem Sturla
varð fyrir. Á þessu sjest höfðingsskapur Jóns. Mikilmenska
hans og kappgirni lýsir sér í orðum hans við Böðvar þórðarson,
að hann skuli láta drepa 3 menn fyrir Sturlu, ef Sturla láti
drepa 1 fyrir Páli presti. Viturleikur lians sýnir sig í gjörðinni
um áverkann, sem báðir málsaðilar máttu vel við una. Um
þennan mann lætur höfundurinn mótstöðumann hans, Sturlu,
segja, að hann sje »mestr maðr á landi þessu«.2 1 allri
frásögn-inni um málaferlin dregur höfundurinn fram hlut Páls prests,
sem Jón Loftsson fylgdi að málum, enn hallar heldur á Sturlu
í>órðarson. Sturlu er alt öðruvísi lýst í þessuin kafia sögunnar
enn í fyrri kaflanum. Hjer kemur hann fram sem slægvitur
ójafn-aðarmaður, og ýmislegt er tekið fram, sem honum er til lýta.
pannig tilfærir höf. níðvísu Jóns Jporvaldssonar um Sturlu:
»Karl er staddr hjá Sturlu;
stendr hann fyr réttendum;
þrumir andskotinn undir
orðslœgr goða bœgi.«3
Höf. segir frá ákvæðisorðum porbjargar við Sturlu: »Hví skal
ek eigi göra þik þeim líkan, er þú vilt líkastr vera — en þat
1 Sturl.1 I, 97.-106. bls. 2 I, 76.-85. bls.
2 Sturl.1 I. 105. bls. 21, 84. bls.
3 Sturl.1 I, 100. bls. 1 I, 80. bls.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
