Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
tJM STURLUNGU.
327
Hjer að framan hef jeg minzt nokkuð á frásögn íslendinga
sögu frá Örlygsstaðabardaga og sýnt, að þar ber einna mest á
hatri því, sem Sturla f>órðarson bar til Gizurar. Sturla var þar
viðstaddur í flokki nafna síns, og ber frásögnin þess menjar, því
að hún er mestöll bersýnilega eftir sjónarvott, sem verið hefur
í liði þeirra feðga Sighvats og Sturlu, og sumstaðar berast
bein-línis bönd að Sturlu f>órðarsyni sjálfum.1 Enn stundum hvarflar
og sagan til þeirra Gizurar og Kolbeins, svo að auðsjeð er, að
höfundurinn hefur haft sögur af manni eða mönnum úr þeirra
flokki, og er líklegt að sumt í þeim köflum sje innkomið úr
Gizurar sögu. Um einn kaflann liggur þetta í augum uppi. það
er kaflinn um veru þeirra Gizurar við Eeykjalaug nóttina og
morguninn fyrir bardagann, er segir frá draum Gizurar og ræðu
hans til liðsmanna.2 Sagan um drauminn getur ekki verið frá
neinum öðrum komin upphaflega enn frá Giznri sjálfum, enn
hjer að framan höfum vjer sjeð, að í Gizurar sögu hefur Gizurr
oft komið fram sem heimildarmaður. Líka er það athugavert,
að í 139. k. (eftir Sturl.-) — sem vafalaust er úr íslendinga
’ T. a. m. þar sem sagt er, hvernig rekkjum var skipað í Miklabæ
daginn fyrir fundinn, að Sturla Sighvatsson lá í lokhvílu og Illugi
prestur þórarinsson hjá honum, enn i annari loklivílu Sturla
pórö-arson og Einarr ósiðr, og, í sambandi við þetta, hvenær Sturla
Sighvatsson vaknaði um morguninn, og að hann var sveittur,
strauk hendinni um kinnina og sagði: ’Ekki er mark at draumum’
(Sturl.1 II, 216,—217. bls. 2I, 373.-374. bls.). Sömuleiðis er
kafl-inn um griðagjaíirnar eftir bardagann, um griðabeiðslu þeirra Sturlu
fyrir hönd Kolbeins Sighvatssonar, um komu Iíolbeins í skalann,
þar sem þeir vóru, er grið höfðu fengið — þar á meðal Sturla
sjálfur —, allur þessi kafli er skrifaður frá sjónarmiði Sturlu, og
getur ekkí verið eftir neinn annan (Sturl.1 II, 223.-224. hls. 21,
378.—379. bls.: »þeir Klængr buðu Sturlu þórðarsyni grið, en
bann skilði Ásgrím Bergþórsson til griða með sér, ok var því
skjótt játat . . . Sturla spurði Kolbein Sighvatsson, hvárt hann
vildi at þeir gengi út, en Kolbeinn bað þá út ganga . . . Kolbeinn
bað þá biðja sér griða .... Hann bauð útanför sína ok koma
aldri út . . . en ekki var á þat lilýtt . . . . þá var rökvið, er þeir
gengu ór kirkju. þeir gengu um skálann ok var hann skipaðr
sárum mönnum ok þeim, er grið vóru gefin. þeir fögnuðu, er þeir
Kolbeinn vóru komnir þar heilir< o. s. frv.). Hið sama sannar og
draumur Sturlu, er hann segir frænda sinum, Sturlu Sighvatssyni,
daginn fyrir orustuna.
5 Sturl.1 II, 216. bls. a I, 372.-373. bls.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
