Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
74
sóla.rljóð
safn v
fáa líka. Hin gullfagva lísing á sólaiiaginu í 39.—45.
er-indi er eins dæmi í hinum fornu bókmentum vorum1).
Jeg hef svift þessa lísing nokkru af þeim dularfulla blæ,
sem eldri skírendur höfðu lagt ifir hana, enn við það
nílur hún sin enn betur sem náttúrulising. Ágætlega hefur
P. (Kvad 167.—168. bls.) h’st þeirri snild, sem kemur
fram í kvæðinu. Hann setur þar Sólarljóð á bekk með
Völuspá og Lilju. Lengra verður ekki jafnað, enn að
minni higgju er sá samjöfnuður fullkomlega rjettmætur.
Að endingu leifi jeg mjer að benda listamönnum
vorum, tónskáldum, málurum og mindasmiðum á þau
verkefni, sem bíða þeirra i Sólarljóðum. Varla get jeg
hugsað mjer fegurra efni í íslenskt oratorium enn
Sólar-ljóð. Og eru ekki hinar mörgu mindir, sem kvæðið
bregður firir hugskots augu vor, eins og skapaðar til að
iklæðast holdi og blóði af íslenskri list? Jeg hef það
traust til íslenskra listamanna, að þeir láti ekki þennan
fjársjóð ónotaðan. Jeg sje í anda næstu útgáfu Sólarljóða
prídda mindum, gerðum af meistarahöndum.
1) Sbr. Th. Hjelmkvist: Naturskildringarna i den norrona
diktningen 121.—122. bls.: «Solstroferna innehalta den mest
stiimningsfulla teckning af aftonens skönhet, som finnes i
nor-rön litteratur«.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
