Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
STUULU ÞÓRÐARSONAR
15
En þá er það jafnan honum sjálfum að kenna.
Frásögn-in er svo eðlileg og blátt áfram, að það eru viðburðirnir
sjálfir, sem tala sinu máli og áfellast Gizur.1) Þetta
hef-ur B. M. Ólsen einnig viðurkennt. En þó bendir hann á
nokkura staði, þar sem liann kveður Gizuri beinlínis
gert rangt til.2)
I 80. kap. er sagt frá deilum Snorra Sturlusonar og
Sturlu Sighvatssonar á þingi 1229. Var þá svo mikil
heift og fjandskapur milli jieirra, að hélt við bardaga.
„Var þar fyrir Gizurr Þorvaldsson með mikit fjölmenni,
ok vissi engi, hvárum hann ætlaði at veita. Þorvaldr
faðir lians var á þingi, ok var beggja vin."3) „Það er
auðsætt, að liið fyrra á að vera last, en liið síðara lof,
og er þó i rauninni livorttveggja hið sama," segir BMÓ.
Þetta er þó engan veginn augljóst. Þar sem sagt er, að
Þorvaldur væri beggja vinur, mun átt við, að liann liafi
borið sættarorð og reynt að afstýra vandræðum, sem
var venja hans. En Gizur hefur ekkert lagt til málanna,
og munu hvorirtveggju hafa óttazt, að hann snerist á
sveif með liinum. Það mun þvi ofmælt, að þetta sé sagt
Gizuri til lasts.
Þegar Kolbeinn ungi og Snorri deildu um arf
Hall-beru Snorradóttur á þingi 1232, voru þeir enn á þingi
með flokka, Þorvaldur og Gizur. „Þorvaldr
Gizurar-son gekk mest í milli ok leitaði um sættir . . . Gizurr
Þorvaldsson liafði ok mikit fjölmenni, ok vissu menn
óvíst, hvárum liann mundi veita, því at liann lét vel til
hvárratveggja" (91. kap.)4). A likan hátt er sagt i 104.
kap., er þeir deildu enn, Kolbeinn og Snorri: „Gizurr
Þorvaldsson hafði tvö liundruð manna ok lét til allra
skipuliga. ... Þorvaldr Gizurarson gekk til Gizurar,
sonar sins, ok bað hann hvárigum’veita, kvað ]jat vænst
til friðar, ef liann misjafnaði eigi með þeim."6)
Á báðum þessum stöðum er likt að orði kveðið, og
mætti telja gefið i skyn, að framkoma Gizurar liafi ekki
verið einlæg. Þó er það ekki víst, og er engin ástæða til
1) Sbr. FJ: Litt. hist.2 II, 726. — 2) Safn III, 314—318. —
3) Sturl.3 I, 411. — 4) Sturl.3 I, 444. — 5) Sturl.3 I, 460, 462.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
