Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
UM ÍSLENDINGASÖGUR
97
Egill?" Hann kvað svá. „Býr þú þar at Borg?" „Þat cr satt," segir Egill.
Ófeigr mælti: „Vel er mér frá þér sagt ok skapfeldlega; er mér sagt,
at þú sparir við engan mann mat ok sér rausnarmaðr ok okkr sé ekki
ólikt farit, hvárrtveggi maðrinn ættstórr ok góðr af sinu, enn óhægr
fjárhagrinn; ok þat er mér sagt, at þér þykki gott vinum þinum at
veita." Egill svarar: „Vel þættu mér, at mér væri svá farit at frétt sem
þér, því at ek veit, at þú ert ættstórr ok vitr." Öfeigr mælti: „Þat
er þó ólikt, þvi at þú ert höfðingi mikill og óttast ekki, hvat sem fyrir
er, ok lætr aldri þinn hlut, við hvern sem þú átt, enn ek litilmenni;
enn skaplyndi kemr saman helzt með olckr, ok er þat harmr mikill, er
slíka menn skal nokkut fé skorta, er svá eru miklir borði." Egill
svarar: „Þat kann vera, at þat skiftist brátt, at hægist ráðit." „Hversu
kemr þat til?" kvað Ófeigr. „Þannig hygst mér," sagði Egill, „ef undir
oss berr féit Odds, at þá muni fátt skorta, þvi at oss er þar mikit af
sagt auð þeim. " Ófeigr svarar: ,JEigi mun þat aukit, þó at hann sé
sagðr ríkastr maðr á íslandi; enn þó mun þér forvitni á, hverr þinn
hlutr verðr af fénu, þvi at þú ert þess mjölc þurfi." „Þat er satt,"
kvað Egill, „ok crtu góðr karl ok vitr, ok muntu vita görla um fé
Odds." Hann svarar: „Þess vænti ek, at þat sé eigi öðrum kunnigra
enn mér, ok kann ek þat at segja þér, at engi segir svá mikit frá, at
eigi sé þó meira. Enn þó hefi ek hugsat um áðr fyrir mér, hvat þú
munt af hljóta." Ok varð honum visa á munni:
Satt er, at sækir átta
seims ágirni heima,
orð gerast auðar Njörðum
ómæt, ok ranglæti;
ynnak yðr fyr mönnum
Iðja hlátr at láta,
þundum þykkra randa
þeys, ok sæmdarleysis.
>.Hratt mundi þat ólíklegt," segir Egill, „ok ertu skáld gott." Ófeigr
roælti: „Ekki skal þat draga fyrir þér, liverja fullsælu þú munt upp
taka, enn þat er enn sextándi hlutr ór Melslandi." „Heyr á endemi,"
sagði Egill, „eigi cr þá féit jafnmikit sem ek liugða; eða hversu má
þetta vera?" Ófeigr svarar: „Eigi er þat, allmikit er féit; enn þess
væntir mik, at þessu næst munir þú hljóta. Hafi þér eigi svá talat,
at bér skylduð hafa hálft fé Odds, eun fjórðungsmenn hálft? Þá telst
mer þannig til, ef þér eruð átta handainenn, at þér munið liafa hálft
Melsland; þvi at svá munuð þér til ætla ok svá mælt liafa, þó at þér
hafið þetta með fádæmum upp tekit meirum enn menn viti dæmi til,
l>á munuð þér þessi atkvæði liaft hafa. Eða var yðr nokkur ván á ]>vi,
Oddr, son minn, mundi sitja lcyrr fyrir geisan yðvarri, er þér
nðit norðr þangat? Nei," sagði hann, Ófeigr; „eigi verðr yðr hann
Oddr ráðlauss fyrir; ok svá mikla gnótt sem liann hefir til fjár, þá
hefir hann þó eigi minni gæfu til vitsmunanna ok til ráðagerða, þegar
hann þykkist þess við þurfa; ok þat grunar mik, at eigi skriði at siðr
knörrinn undir honum um íslandshaf, þó at þér kallið hann sekjan.
Enn þat má eigi sekt lieita, er svá er rangliga upp telcit; ok mun á
7
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
