Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
226
UM ÍSLENDINGASÖGUR
upp svo mikið rúm i sögunni. Sagnaritun íslendinga á
ritöldinni á bersinilega rót sína að rekja til næsta
tima-bils á undan, sem má kalla kveðskaparöldina, þegar alt
var lagt á minnið og kvæði skáldanna voru hinn besti
stuðningur til að muna sagnirnar. Firsta sporið í þá átt
að skrifa samanliangandi sögur mun hafa verið fólgið i
því, að söguritarinn safnaði i eitt visum um viðburðina
og tengdi þær saman með frásögnum i sundurlausu máli,
sem visunum filgdu. Jeg hef áður i þessum firirlestrum
bent á það, að vísur muni liafa verið aðalkjarninn i
sög-um þeim, sem þeir Hrólfr af Skáhnarnesi sögðu i
Reik-bólaveislunni 11191). Það voru fornaldarsögur um
Hröng-við víking og Hrómund Greipsson og Orm
Barreyja-skáld. Þessar sögur virðast hafa staðið með annan
fót-inn i kveðskaparöldinni, þar sem visurnar voru, enn með
hinn í ritöldinni, að svo miklu leiti sem visurnar voru
tengdar saman með frásögn i sundurlausu máli. Og likt
má segja um Kormáks sögu. I mínum augum eru hinar
mörgu vísur sögunnar vottur þess, að hún stendur nær
kveðskaparöldinni enn flestar sögur aðrar og verður að
teljast með hinum elstu íslendinga sögum, liklega
nokk-urn veginn samtiða Heiðarviga sögu. Þjóðsögurnar um
töfrasverð og galdra eru þvi als eldci til firirstöðu, að
sagan sje gömul. Slikar sagnir hafa gengið hjer á landi
frá þvi að það bigðist og imindunarafl þjóðarinnar
jafnan skapað nijar. Það sinir t. d. Rúnatal i
Hávamál-um, Grógaldr, Sigrdrífumál o. fl. Eddukvæði. Af
töfra-sverðum má t. d. nefna Lævatein i Grógaldri og sverðið
i Sigarshólmi, sem Sváfa gefur Helga Hjör\rarðssyni —
um það segir Helga kviða Hjörvarðssonar: „Liggr með
eggju ormr dreyrfáiðr, enn á valböstu verpr naðr hala."
Likt er það, sem Kormáks saga segir um Sköfnung, að
ormur skriði undan hjaltinu, þegar honum sje brugðið.
Enn má geta um Tyrfing, sem Hervör sækir i haug
Ang-antýs föður sins. Um það hefur geimst kvæði í Hervarar
1) Sturl. s I 22. bls.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
