Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
VÍGA-GLÚMS SAGA
363
ur líka inn á milli sagan um þá viðburði, sem leiddu tix
vigs BárSar hvita og sektar Vigfúss Víga-Glúmssonar
(17.—19. k.). Enn sá þáttur stendur i nánu sambandi
við söguna, sem á eftir fer. Annars er 20. kap. beint
áframhald af 12. kap. Nokkrar endurtekningar eru i
sögunni, t. d. segir hún tvisvar frá útkomu Glúms og
heimkomu til móður sinnar (k. 72 og 770). I k. 776"7
eru orðin þat sumar áttu þau Glúmr akrinn at hafa, ef
at réttu færi endurtekning á þvi, sem sagt er áður í
sama kap. (756 7). Það sem segir um Víkinga-Kára-ættina
i upphafi 5. k., er að nokkru leiti endurtekning á þvi, sem
segir i k. 324, þar sem Vigfúss hersir kemur first til
sög-unnar. í upphafi 17. k. segir: „Glúmr gat börn við konu
sinni", og nefnir sagan sonuna Má og Vigfús, enn af
þeim er Más áður getið i 13. k. og þar á eftir. Þessi
upp-talning barna Glúms og Halldóru hefði átt að standa
þar, sem Már kemur first til sögunnar. Merkilegt er, að
Þórlaug, dóttir Glúms, sem er nefnd í næsta kapítula
á undan, er hjer ekki talin meðal barna hans. Stöku
sinnum eru menn nefndir til sögunnar, sem ekki eru
kintir áður, t. d. Kálfr á Stokkalilöðum k. 1337 og þeir
Jöðurr og Evjólfr Þorleifsson hins háva k. 2190 91. Þetta,
sem nú hef jeg talið, eru smágallar á uppistöðunni.
Höfundur kann þá list, að boða firirfram það, sem á
eftir kemur i sögunni, með draumum og spásögnum
(draumar Glúms, spá Oddbjargar farandkonu k.
1211"32), og ifir höfuð má segja, að sagan sje samin af
talsverðri iþrótt, þó að hún standi á baki þeim sögum,
sem hæst standa að því leiti. Samtöl persónanna eru
viðast hvar eðlileg og blátt áfram, enn ekki sjerlega
smellin nema einstöku orðstef, sem Glúmi eru eignuð
(„Svá lýkr hér liverju hestaþingi" k. 1364, þegar
Hlöðu-Kálfr slær Ingólf með stafnum — „Litil fremd at spilla
klæðum manna" k. 1652, þegar Skúta leggur spjóti
sínu til kápu Glúms, sem hann hafði kastað í ána —
„Kom heill þú, Þundarbenda, gott kaup var þat, er ek
keypta þik, þú munt nú vel gjalda verð þitt í dag" k.
236, mælt við Vigfúss, þegar hann kemur til liðs við
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
