Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
det verste som kan hende. Det er daa, at guten biir
drikkar, og det som endaa verre er. Ei gjente kan missa
hugen slikt, at ho misser helsa. Eller ho slepper seg
laus i kjøt. For daa er alle vonde makter løyste.
Folkevisone vaare er fulle av slike hugbrot. Aa, so
tunge og saare! Her skal eg nemne berre ei, fraa vaar
siste tid; det er visa um ung Aaslaug:
Ung Aaslaug gjekk i bjørkeskog
so tirøygd, frisk og raud;
ho tykte mest at alle gret,
der som ho gieda baud.
„Kva er det vel dei syta fyr
i verdi vid og stor?
Naar soli skin og hjarta brenn
og kjærleiken fær ord?“
Ho skynar ikkje at folk kan syte og syrgje. — Men
lite etter finn vi henne att i den same skog:
Ung Aaslaug gjekk i bjørkeskog
so taarøygd og so raud,
ho tykte mest at alle log,
der som ho sorgi baud.
„Kva er det vel dei fagnast ved
i verdi vid og stor?
Naar soli brenn, men hjarta frys,
og kjærleik bert er ord.“
Ung Aaslaug vart so underleg,
ho tagde reint den kveld;
for noko burt fraa hjarta fraus,
endaa det brann som eld.
Kva var det som hadde hendt?
„Det kom eit bod, at hennar ven
hev fest ei onnor møy.“
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
