Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Tore Ørjasæter: Digte - Skiringselden - Samvetet
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
SAMVETET.
og ævleg gnagarorm.
graadige sugegløder,
Ja svidande usløkkjande
er gneisten i mi sjel.
Digte
Ho tøygjer seg mi sjel or lægda
upp mot høgder ljuve,
Og gud i meg er domaren
som tyngier meg i kne,
han aldri meir forlet meg,
men tærer upp min fred.
Og langsamt mergestel han meg
som saug han alt mitt blod,
og aldri meir ein augneblek
han let meg eige ro.
At Gud er vorten til i meg
i denne kraft og form:
ein tærande, udrepande
Og Gud i meg er dødssaaret,
som. aukar stillt og brenn,
og aldri gror det alt meir,
Og eiter’n or det renn.
som ulmar og anden dreg.
Og elden nærest av mi skuld
som etterkvart seg el.
Det ligg der som ei eldmyrje
og maular og et um seg:
reiser seg or sanden solrein,
der ho laag og gruve !
547
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
