Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
skotten. Daa dei kom paa vegen, kom dei paa
tale um slage i Kringum. Skotten var ein
stivnakke. Han segjer: »Hadde me visst um dykk,
slikt som de visste um oss, so skulde dansen fenge
ein annan ende.« Daa vert bonden so heit at
han styrer seg ikkje; han lyfter øksi og høgg
ihel skotten der dei stend.
Ein av fangom var kardemakar. Han gav
seg til her i lande og gifte seg og fekk born.
Uppe i Trøndelagen liver det att mange av ætti
hans endaa; dei kallar seg Matheson.
Det var med eit kvinnfolk imillom fangom.
Ho for ned yver dalen og kom tilslutt aat Oslo.
Her tok ho tenesta hjaa ein kjøpmann. Ein
gong var Lars Haagaa der inne og kom dit ho
var. Han kjende henne straks, men gat inkje.
Daa sa kjøpmannen til gjenta: »Skjenk den
mannen ei krus øl.« Men daa ho kom med
øle, vilde ikkje han Lars drikka. Daa sa ho:
»Drikk, gode mann, eg hev ikkje noko vondt
deg gjort.« — »Kjenner du den du skjenker?«
spurde kjøpmannen. Ho svara: »Eg kjenner
honom nok; det var ikkje bur i buskom laag,
men det var nokre djevlar.«
Dei andre fangarne vart sende aat Akershus.
Og imillom dei var tri hovdingar, som me veit
namne paa.
Den eine heitte Henrik Bryss; han var
kaptein. Han fortalde at han hadde fare paa
krig i Spania og Holland og Ungarn. Den
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
