Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
406
stylopodiis magnis conoideis ornatus. Mericarpia transverse
secta subrectangularia et in parte externa triangularia, juga dorsalia
distinele attenuata. Endocarpium transverse sectum triangulare,
ad faciem commissuralem dilatatum, dorsaliter et lateraliter jugis
enduratis 5—7 subaequalibus ornatum. Facies mericarpiorum ner-
vis 7—9 ornata, leviter reticulata.
Styli post anthesin 0,8—1,0 mm longi, ad basin cire. 0,5 mm
diversi, erecti, apicem versus curvati.
Hab. in Brasilia australi, Paraguay et Uruguay.
Diese Art scheint ein sehr beschränktes Verbreitungsgebiet zu
besitzen. Nach dem mir zugänglichen Material zu urteilen, scheint
sie auf die zwei südlichsten Provinzen Brasiliens, Paraguay und
Uruguay beschränkt zu sein. Eine erheblich grössere Verbreitung
dürfte sie auch nicht besitzen, denn das älteste Exemplar ist erst
i. J. 1884 gesammelt, und die Flora Brasiliens ist doch seit langem
gründlich studiert worden und in den Herbarien des Riksmuseums
zu Stockholm und des Bot. Museums zu Berlin-Dahlem reich ver-
trelen. Ich sah folgende Exemplare: Brasilien. Prov. Santa
Catharina: Laguna (-/ 1890 E. Ule Nr, 1584 in Herb. Berol.). —
Prov. Rio Grande do Sul: Quinta pr. Rio Grande (*/ı2 1892 Gust.
O. A:n Malme Exp. Regn. I Nr. B. 408 in Herb. Berol., Holm. et Ups.;
4/7 1901 derselbe Exp. Regn. II Nr. 423 in Herb. Holm. et Lund.;
’/ı 1902 derselbe Exp. Regn. II Nr. 423a in Herb. Holm.) —
Paraguay. Cordillera de Altos (1913 E. Hassler Nr. 12363 in
Herb. Berol), Sierra de Amambay (-/io 1912 E. Hassler Nr. 11371
in Herb. Berol). — Uruguay. Prope Montevideo (-/1 1884
C. Spegazzini Nr. 39 u in Herb. Berol.).
Diese Art wurde, soweit ich gefunden habe, zum erstenmal von
MALME (l. e.) mit folgenden Worten erwähnt: “Planta in viciniis
arenosis Hio Grande oppidi crescens a ceteris hujus speciei valde
variabilis formis recedit foliis pro rata longioribus, ovalibus, ovati-
ovalibus v. suborbiculari-ovatis, 2—4 cm longis 1,5—3 cm latis,
basi rolundato-truncalis v. cordatis, sinu brevi, saepe angusto, ra-
rius apertissimo, praesertim subtus villosis (supra demum subglabris).
Utrum variatio lantum soli natura creata, an subspecies notis
constantibus dislincta sit, colendo est explorandum". Im folgenden
Jahre liefert ARECHEVALETA (l. e.) eine ausführliche und unzwei-
deutige Beschreibung dieser Pflanze mit der Vermutung, dass sie eine
besondere Art sei, was ich auch jetzt habe beslätigen können.
Durch die interessante Ausbildung des Endokarps, dessen Fläche
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>