Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - V. Pył słoneczny w atmosferze ziemskiej; zorza północna i zmiany w magnetyzmie ziemskim
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
suknem oddalonem na kilka metrów. Adam Paulsen i te zja-
wiska zalicza do zórz północnych pierwszego rodzaju i uważa
je za fosforyzujące chmury, które ruch powietrza niezwykle
nisko do atmosfery opuszcza.
Zorze północne drugiego rzędu odznaczają się charakte-
rystycznemi promieniami. Niekiedy promienie te są od siebie
rozdzielone (patrz fig. 39), przeważnie jednak stapiają się ze
sobą szczególniej ku dołowi, w kształt zazwyczaj bardzo ru-
chliwych fałd, które powiewać się zdają na wietrze (patrz
fig. 41). Promienie rozbiegają się blisko kierunku deklinacyi
i jeżeli bardzo licznie rozwijają się na około sklepienia nie-
F ig. 40.
K orona zorzy północnej obserw ow anej przez G rylenskiold’a n a S zp icb erg u 1883 r.
bieskiego, to ich punkt zbieżny występuje na niem bardzo
wyraźnie w kształcie tak zwanej korony (patrz fig. 40).
W czasie najmocniejszego przebiegu zorzy północnej przela-
tują przez nią liczne fale świetlne.
Draperye te są bardzo cienkie. Paulsenowi udało się nie-
kiedy zauważyć jak przechodziły mu przez głowę (na Gren-
landyi). Występowały tam skrócone i miały kształt skręco-
nych pasów świetlnych lub smug. Te zorze północne wpły-
wają na igłę magnetyczną. Gdy przechodzą przez zenit, zmienia
się ich oddziaływanie, tak że gdy smuga porusza się z pół-
nocy na południe to zboczenie igły magnesowej przesuwa się
ze wschodu na zachód. Ztąd wywnioskował Paulsen, że w pro-
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
