Þulur / {5} (1916) Author: Guðmundur Thorsteinsson Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
	Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Þulur

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>

Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has been proofread at least once. (diff) (history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång. (skillnad) (historik)



TUNGLIÐ, tunglið taktu mig og berðu mig upp til skýja«. Hugurinn ber mig hálfa leið i heimana nýja. Mun þar vera margt að sjá, mörgu hefirðu sagt mér frá þegar þú leiðst um loftin blá og leizt til min um rifinn skjá. Komdu litla Lipurtá! langi þig að heyra, hvað mig dreymdi, hvað eg sá og kannske sitthvað fleira. Ljáðu mér eyra. Litla flónið, ljáðu mér snöggvast eyra: Þar er siglt á silfurbát með seglum þöndum, rauðagull í rá og böndum, rennir hann beint að ströndum, rennir hann beint að björtum sólarströndum. »Þar situr hún móðir mín« i möttlinum græna, hún er að spinna hýjalín i hempu fyrir börnin sín. »0g seinna þegar sólin skin«, sendir hún þeim gullin fín, mánasilfur og messuvín, mörgu er úr að velja. Hún á svo margt sem enginn kann að telja. »Þar sitja systur«. Sá sem verður fyrstur að kyssa þeirra klæðafald og kveða um þeirra undravald honum gefa þær gullin streng á gígjuna sína.

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>